با افزایش دمای کره زمین و تبدیل شدن آن به یک چالش جهانی، مهندسان قصد دارند از اواخر دسامبر امسال ساخت بزرگترین نیروگاه جذب کربن از هوا را آغاز کنند. این نیروگاه با نام «ماموت» که در تگزاس ساخته می‌شود، می‌تواند سالانه ۳۶۰۰۰ تن کربن از هوا جذب کند.
درحدود یک سال پیش، بزرگترین نیروگاه جذب کربن از هوا (DAC) در جهان در ایسلند راه‌اندازی شد. این کارخانه با نام «Orca» به معنی «انرژی» در زبان ایسلندی شناخته می‌شود، توسط شرکت سوئیسی «Climeworks» با مشارکت شرکت ذخیره کربن ایسلندی «Carbfix» ساخته شد. Orca می‌تواند حدود ۴۰۰۰ تن کربن در سال جذب کند. (این میزان کربن معادل با انتشار سالانه ۷۹۰ خودرو است).
اکنون Climeworks درحال ساخت تاسیسات دیگری است که ده برابر بزرگتر از Orca است و می‌تواند ۳۶۰۰۰ تن کربن درسال جذب کند. درحالیکه Orca دارای هشت کانتینر استاندارد جمع‌کننده کربن است، کارخانه جدید با نام ماموت دارای ۸۰ کانتینر است و ساخت آن از دسامبر امسال در تگزاس آغاز می‌شود. ساخت این کارخانه درحدود ۱۸ تا ۲۴ ماه طول خواهد کشید.
انرژی مورد نیاز این کارخانه از نیروگاه «Hellisheiði» در جنوب غربی ایسلند تامین می‌شود. این تاسیسات که بر روی یک فلات گدازه قرار دارد، سومین نیروگاه زمین گرمایی بزرگ در جهان است که خروجی آن ۳۰۳ مگاوات برق و ۴۰۰ مگاوات انرژی حرارتی است.
به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، امروزه ۱۹ نیروگاه DAC درسراسر جهان فعال است. آن‌ها پیش از ۰.۰۱ مگاتن (ده هزار تن) کربن دی‌اکسید در سال جذب می‌کنند.
مهندسان در ساخت کارخانه‌های DAC کار خود را با جذب میلی‌گرمی دی‌اکسید کربن آغاز کردند. سپس این مقدار را به گرم و کیلوگرم ارتقا دادند. اکنون کارخانه‌های جدید می‌توان چندین تن یا چندین هزار تن کربن از هوا جذب کنند. این ارتقا تنها در طول ۱۳ سال رخ داده است و درنوع خود شاهکار است.
سازندگان این کارخانه‌ها قصد دارند تا سال ۲۰۳۰ میلیون‌ها تن کربن دی‌اکسید و تا سال ۲۰۵۰ یک میلیارد تن کربن دی‌اکسید در سال از هوا حذف کنند. این درحالی است که انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان در سال گذشته از مرز ۳۶ میلیارد تن عبور کرد. با این ارقام، آیا می‌توان گفت ساخت کارخانه‌هایی مانند ماموت – که مقدار ناچیزی کربن نسبت به مقدار تولید شده در سال جذب می‌کنند – مفید است؟ آیا هزینه ساخت و تعمیر و نگهداری این کارخانه‌ها را می‌توان صرف امور دیگری کرد؟
