در قلب سحابی خرچنگ ستارهای نوترونی به اندازه یک شهر بزرگ قرار دارد که در هر ثانیه ۳۰ بار به دور خود میچرخد. این ستاره که به تپاختر خرچنگ (Crab Pulsar) شناخته میشود، نقطه روشنی است که در مرکز تصویر امروز ناسا دیده میشود.
طوفانی که در مرکز این سحابی قرار دارد، تا ۱۲ سال نوری در آسمان کشیده شده است. این اندازه سه برابر فاصله زمین تا نزدیکترین ستاره به ما است. تصویر امروز ناسا، این ساختار فضایی با بافت گازی درخشان و حفرههای داخل آن را در مرکز سحابی خرچنگ (Crab nebula) نشان میدهد.
در تصویر امروز ناسا چه میبینیم؟
این تصویر ترکیبی از دادههایی در طول موج مرئی با تلسکوپ فضایی هابل، پرتوی ایکس با رصدخانه فضایی چاندرا و طول موج فروسرخ با تلسکوپ فضایی اسپیتزر است. در این محیط پویای کیهانی، تپاختر خرچنگ باعث میشود تا گازهای این سحابی بدرخشد، موجی ضربهای به آنها وارد کند و مواد و الکترونهای آزاد اطراف خود را بچرخاند.
این تپاختر جرمی بیشتر از خورشید منظومه شمسی ما دارد و در واقع هسته باقی مانده از ستارهای پر جرم است که در مراحل پایانی عمر خود منفجر شده. گاز و غبار بیرونی این سحابی در واقع لایههای داخلی همان ستاره است که با انفجار آن به بیرون پرتاب شده و سحابی خرچنگ را به وجود آورده است. جالب است بدانید که این انفجار در سال ۱۰۵۴ میلادی در آسمان دیده شد و سندهایی از رویت آن وجود دارد.
