وابستگی قطبشِ “فورانهای رادیویی زودگذر” به بسامد آنها میتواند به یافتن سرچشمههایشان کمک کند. اخترشناسان روز به روز آگاهیهای بیشتری دربارهی “فورانهای رادیویی زودگذر” (افآربیها، FRBs) به دست میآورند.
فهمیدنِ داستانِ پیدایشِ افآربیها دشوار است زیرا آنها بسیار کوتاه (زودگذر) و بسیار درخشانند و همچنین به نظر میرسد از منطقههای بیشماری در آسمان میآیند. بیشترِ این انفجارهای نیرومند کیهانی هم گویا در کهکشانهای جوان رخ میدهند، هرچند که همیشه هم این گونه نیست.
در یک پژوهش تازه، جمعیت کوچکی از فورانهای رادیویی زودگذرِ “بازآینده” (تکرارشونده) با نگاه به ویژگیهای نوری آنها -به ویژه قطبش آنها- بررسی شدند. نور قطبیده، به جای آن که مانند مانندِ نورِ “معمولی” جنبشهای به نسبت کترهای داشته باشد، تنها در یک جهت نوسان میکند.
به گفتهی این پژوهشگران، بررسی چنین قطبشی میتواند جزییاتی کلیدی را دربارهی افآربیها آشکار کند.
مقامهای رصدخانهی گرینبنک در ویرحینیای باختری، بنیادی که یکی از نویسندگان این پژوهش از آنست میگویند: «پرتوی آمده از یک افآربی فاصلهی بسیار درازی را تا رسیدن به زمین میپیماید و از درون منطقههایی میگذرد که میتوانند تاثیر ویژهی خود را در قطبش رادیویی بگذارند.»
آنها افزودند: «از همین رو، بررسیِ قطبش افآربیها و دگرگونیهایی که در راهِ رسیدن به تلسکوپهای ما برایش رخ میدهد، به ما آگاهیهایی دربارهی دربارهی محیطی که در آن زاده شده و همهی فضای میان ما و آن محیط میدهد.»
این پژوهشگران دریافتند که در ۵ نمونه از افآربیهای بازآینده که نگاه کردند، جزییات کلیدیِ قطبش بستگی به بسامد رادیوییای داشت که در آن مشاهده میشوند. این ویژگیها همچنین میتوانند در زمانی کوتاه، بسیار سریع تغییر کنند.
جایگاه فورانهای رادیویی زودگذر در سرتاسرِ آسمان شب. این یک پویانمایی (گیف) به بزرگی ۳.۵ مگ است. برای کامل شدنش شکیبایی کنید
آنها میافزایند:«اگر نور افآربی بازآینده از درون یک محیط پیچیدهی پیرامون چشمهی انفجار بگذرد، میتواند دستخوش تغییرهای سریع بشود.» برای نمونه، نور افآربی میتوانسته از درون پسماندِ یک ابرنواختر، گازهای پیرامون یک تپاختر و یا گازهای اَبَرداغ نزدیک ابرسیاهچالهها گذشته باشد.
یی فنگ، دانشمند آزمایشگاه ملی ژجیانگ در هانگژوی چین و نویسندهی اصلی این پژوهش میگوید: «ما با این سنجشها، دیدنِ روند تکاملی در افآربیها را آغاز میکنیم، با چشمههای فعالتر در محیطهای پیچیدهتر و دگرگونیهای قطبشی بزرگتر با در نظر گرفتن این که انفجارهای جوانتری هستند.»
وی میافزاید: «این افآربیهای بیاندازه فعال میتوانند یک جمعیت یگانه و متمایز باشند.»
پژوهشنامهی این دانشمندان در شمارهی برخطِ پنجشنبه، ۱۷ مارسِ نشریهی ساینس در دسترس است.
منبع: 1star7sky.com