ایستون سینامون با مشکل ضعیف بودن قلب و سیستم ایمنی در کالیفرنیا به دنیا آمد و هفت ماه در بیمارستان بود. او به پیوند قلب و درمان های دیگر برای جلوگیری از عفونت نیاز داشت که بدن او تحمل آن را نداشت. پزشکان دانشگاه دوک خواستند که به آنها اجازه داده شود تا پیوندی را انجام دهند که در تاریخ علم پزشکی هرگز انجام نشده بود.
آنها معتقد بودند که علاوه بر قلب، تیموس (Thymus) او هم نیاز به پیوند دارد. تیموس غده ای است در قفسه سینه که گلبول های سفید خون را که به آن T می گویند می سازد. در بسیاری موارد وقتی بدن انسان عضو جدیدی را دریافت می کند، بدن آن را به عنوان عنصر خارجی و عفونت، شناسایی می کند و با فرستادن گلبول های سفید باعث پس زدن عضو پیوند زده می شوند.
ایستون سینامون بعد از عمل پیوند
متخصصان معقدند که اگر یک پیوند قلب همراه با تیموس اهدا کننده باشد؛ دیگر قلب پیوند شده به عنوان عنصر خارجی یا عفونت شناسایی نمی شود. آنها با انجام این عمل برای اولین بار روی این نوزاد ۶ ماهه توانستند امکانی را برای بیماران پیوند قلب ایجاد کنند که مجبور نباشند تا آخر عمرشان به مصرف دارو ادامه دهند. اکنون ایستون سینامون یک ساله و نتایح آزمایش هایش نشان می دهد که این روش پیوند موثر است.
ایستون سینامون در آغوش مادرش
اکثر افرادی که عمل پیوند انجام می دهند، نیاز به مصرف مادام العمر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دارند تا از پس زدن اندام جدید توسط سیستم ایمنی بدنشان جلوگیری شود. اما مصرف طولانی مدت این داروها می تواند سیستم ایمنی آنها را تضعیف کند و آنها را در برابر عفونت های خفیف به شدت آسیب پذیر کند.
ایستون سینامون در آغوش پدرش
دکتر جوزف تورک، رئیس جراحی قلب کودکان دوک و یکی از اعضای تیم جراحی که این روش برجسته را انجام دادند، معتقد است که این عمل پتانسیل آن را دارد که ساختار پیوند اعضا را در آینده به طور کامل تغییر دهد.
اگر این روش موفقیت آمیز باشد، به این معنی است که گیرندگان پیوند اعضا، عضو اهدایی را رپس نمی زنند و همچنین نیازی به درمان طولانی مدت با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ندارند، که عوارض جدی ای در بر دارد. در آینده این نوع پیوند می تواند به طور بالقوه برای هزاران بیمار مفید باشد.
