بیست و پنج سال پیش، دنباله‌دار هیل-باپ خورشید را دور زد و چشم‌اندازی خیره‌کننده را در آسمان شب‌های سیاره‌ی زمین پدید آورد.
این نمای کلاسیک که دیجیتالی شده‌ی تصویر اصلی روی فیلم اسلاید رنگی ۳۵ میلی‌متری است، این دنباله‌دار بزرگ ۱۹۹۷ را چند روز پس از گذشتنِ آن از نقطه‌ی پیراهور (حضیض) در ۱ آوریل ۱۹۹۷ نشان می‌دهد.
تصویر اصلی که با یک نوردهی ۱۰ دقیقه‌ای، با راهنمای دستی و به کمک یک دوربین و عدسی تله‌فوتوی سوار بر یک تلسکوپ کوچک گرفته شده، دُم‌های به یادماندنی هیل-باپ را نشان می‌دهد- یک دم غباری سفیدرنگ و یک دم یونی آبی‌فام.
اینجا می‌بینیم که کشیدگیِ دم یونی هیل-باپ به خوبی به ده درجه در آسمان نیمکره‌ی شمالی می‌رسید.
روی هم رفته، دنباله‌دار هیل-باپ بر پایه‌ی گزارش‌ها از مامه می ۱۹۹۶ تا سپتامبر ۱۹۹۷ با چشم نامسلح یده می‌شد.
هیل-باپ که سی/۱۹۹۵ ۰۱ هم نام دارد، به عنوان دنباله‌داری با یکی از دست‌نخورده‌ترین همنهش‌ها (ترکیب‌ها) که از بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی گذشته شناخته شده است.
این دنباله‌دار مهمانی از ابر دوردست اورت بود و دیدار بعدی‌اش با خورشید را در حدود سال ۴۳۸۰ میلادی انجام خواهد داد.
آیا هیل-باپ را به یاد می‌آورید؟
منبع: 1star7sky.com
