آزمایش کشت سلولی نشان می دهد که تعامل بین پروتئین سلولی نقش اساسی در اسید نوکلئیک و پروتئین M ویروس کرونا ایفا می کند به طوریکه پروتئین انسانی نقش اساسی در اسید نوکلئیک دارد که در حضور پروتئین M از هسته سلول به سیتوپلاسم مهاجرت می کند.
گزارشی از مطالعه محققان دانشگاه دولتی کامپیناس (UNICAMP) و دانشگاه سائوپائولو (USP) در برزیل نشان می دهد که چگونه پروتئین انسانی با پروتئین ویروس کرونا تعامل کرده و یکی از راه هایی که باعث شود ویروس سلول های بدن را برای تکثیر به کار گیرد را توصیف می کند. در این آزمایش ها، محققان با استفاده از دارو از تعامل بین مولکول ها جلوگیری کردند که این امر تکثیر ویروس را ۱۵ تا ۲۰ درصد کاهش داد.
در آزمایش ها مشخص شد که پروتئین انسانی معروف به PCNA که به آنتی ژن هسته ای سلولی تکثیر کننده معروف است با پروتئین M (ماتریکس) ویروس کرونا، تعامل دارد.
فرناندو موریرا سیمابوکو (Fernando Moreira Simabuco) استاد دانشکده علوم کاربردی و محقق اصلی این مطالعه، گفت: این کشف یکی از راه هایی را نشان می دهد که پاتوژن عملکرد سلول را برای ادامه چرخه زندگی خود دستکاری می کند.
این گروه پژوهشی از طیف وسیعی از تکنیک های آزمایشگاهی استفاده کردند تا بررسی کنند که چگونه حضور پروتئین ویروسی M در ارگانیسم باعث می شود PCNA، پروتئینی که در ترمیم دی ان ای نقش دارد، از هسته سلول، به سیتوپلاسم، مهاجرت کند.
به گفته محققان، این مهاجرت نشان می دهد که پروتئین های ویروسی و انسانی برهم کنش دارند، نتیجه ای که با روش های دیگری مانند استفاده از ترکیباتی برای مهار مهاجرت پروتئین ها از هسته به سیتوپلاسم تأیید می شود. در سلول هایی که هم با یک ترکیب خاص برای آنتی ژن سلولی و هم ترکیب دیگری که مهاجرت پروتئین های مختلف را مهار می کند، تکثیر ویروس در مقایسه با سلول های دستکاری نشده بین ۱۵ تا ۲۰ درصد کاهش یافته است.
سیمابوکو گفت: هدف اصلی ما نشان دادن این تعامل و توضیح این است که این عامل می تواند یک هدف درمانی در آینده باشد.
محققان با همکاری پژوهشگران بخش آسیب شناسی دانشکده پزشکی USP، نمونه هایی از بافت ریه را که طی کالبد شکافی بیماران فوت شده مبتلا به کرونا به دست آمد، تجزیه و تحلیل کردند. بیان آنتی ژن هسته ای سلولی در این نمونه ها بالاتر از حد نرمال بود. سیمابوکو گفت: این یافته ممکن است به پیامد دیگری از عفونت توسط ویروس اشاره کند.
پروتئین M با پروتئین‌های E و S در غشایی که ویروس کرونا را در بر می گیرد، متصل بوده و فراوان ترین پروتئین از چهار پروتئین ساختاری اصلی این ویروس است که به آن شکل می دهند. به همین دلیل، این پروتئین را به عنوان یک هدف بالقوه برای داروها و واکسن ها در نظر گرفته اند.
به گفته پژوهشگران، یافته های منتشر شده راهی برای تحقیقات بیشتر در مورد این تعامل بین عامل ویروس کرونا و آنتی ژن هسته ای سلولی ارائه می کند و پیش بینی می شود که توسعه درمان های جدید را تسهیل کند.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصیFrontiers in Cellular and Infection Microbiology منتشر شده است.
