گلایه‌های بازیکنان تیم ملی فوتبال که پیش از بازی تدارکاتی استارت خورده بود، بعد از شکست مقابل الجزایر به اوج خود رسید. آنها از اینکه مجبور بودند در این شرایط در قطر اردو داشته باشند، ناراحت بودند! آن هم در شرایطی که اجازه تمرین و بازی در ورزشگاه‌های جام جهانی را هم نداشتند و در هوای گرم و شرجی دوحه، تمرین هر روز برای‌شان سخت‌تر هم می‌شد.
تیم ملی اما به طرز عجیبی مقابل الجزایر ضعیف ظاهر شد. طوری که همه را بابت نمایشی که قرار است در جام جهانی ارائه بدهد، ناامید کرده بود. این موضوع انگار خود بازیکنان را هم ترسانده باشد که چطور قرار است بعد از بازی‌های تیم ملی در جام جهانی، مضحکه تیم‌های‌شان در اروپا شوند؟
وقتی تیم ضعیف باشد، تک بازیکنان هم کاری از دست‌شان ساخته نیست و طبیعی است که این موضوع روی رزومه‌شان برای بعد از جام جهانی هم تأثیرگذار خواهد بود!
همین موضوع باعث شده بود که بعد از شکست مقابل الجزایر برخی ملی‌پوشان قدیمی‌تر تیم ملی، در میان شکایت‌ها و گلایه‌های‌شان از وضعیتی که تیم ملی داشته، به این موضوع اشاره داشتند که در شرایط فعلی فقط جواد نکونام می‌تواند این تیم را جمع کند.
این زمزمه‌ها را بگذارید کنار صحبت‌های نکونام در نشست خبری تیم فولاد، وقتی از او درباره دستیاری اسکوچیچ پرسیدند و گفت اگر برعکس این باشد در خدمت هستم. او حتی در صحبت‌هایش درباره پیشنهاد استقلال هم به این نکته تأکید کرد که سرمربیگری استقلال و تیم ملی آرزوی هر سرمربی است که کمی بعد مشخص شد پالس‌های مثبتی به استقلالی‌ها نشان داده است.
قرارداد او با استقلال در حال نهایی شدن بود که نکونام به یکباره در بیانیه‌ای اعلام کرد شاید وقتی دیگر به پیشنهاد استقلال پاسخ مثبت دهد.
بیانیه نکونام همه را به تعجب واداشت و باعث شد خیلی‌ها آن را به حساب تأثیر فضای مجازی در اصرار به حضور یک سرمربی خارجی روی نیمکت استقلال، بگذارند.
در حالی که شاید همه اینها تکه‌هایی از یک پازل بزرگ باشد که در نهایت نکونام را به تیم ملی می‌رساند. کسی می‌تواند تمایل نکونام به سرمربیگری تیم ملی را منکر شود؟
