در سال‌های اخیر بسیاری از انتقال‌های فوتبال ایران به خارج از ایران تنها به خاطر شرایط مالی خوب اتفاق افتاده و نه تنها به پیشرفت بازیکن منجر نشده بلکه از نظر فنی افت چشمگیری داشتند.
لیگ برتر ایران در حال حاضر شرایط خوبی را از نظر کیفی ندارد و یکی از عوامل آن کوچ ستاره ها به خارج از ایران است. نکته مهم در این باره این است که کمتر انتقالی بوده که سرنوشت خوبی داشته و بازیکن به شرایط بهتری نسبت به ایران رسیده باشد.
قایدی و نوراللهی جزو جدیدترین انتقال های ستاره های ایرانی به خارج از کشور هستند که در حال حاضر می توان لقب ناموفق بودن را به آن ها نسبت داد. نه فقط این دو بازیکن بلکه دیگر فوتبالیست ها مثل علی کریمی، رامین رضاییان، وحید امیری، مهدی ترابی، شجاع خلیل زاده و محمدحسین کنعانی نیز افرادی بودند که برای روزهای بهتر پا به لیگ های قطر و امارات گذاشتند اما سوغاتشان برای فوتبال ایران هیچ بوده است.
به جرات می توان گفت که ادعای ترانسفر شدن برای رسیدن به تیم های بزرگ اروپایی در این انتقال ها کاملا بی اساس و نادرست است چرا که هیچ یکی از فوتبالیست های نامبرده بعد از پیوستن به تیم جدید خود با پیشرفت رو به رو نشدند.
این بازیکنان جز پرشدن جیب ها و افزایش صفرهای حساب بانکی شان هیچ دستاوردی از لژیونر شدن نداشتند و این صفت بسیار برای آن ها بزرگ است. فوتبالیست ها که با ادعای افزایش سطح فنی به خارج از کشور می روند خودشان بهتر از هرکسی می دانند که این بهانه ای بیش نیست و فقط طمع رسیدن به پول بیشتر باعث رفتن شده است. درواقع این بازیکنان پول را به موفقیت ترجیح دادند و بعد از یکی دو فصل که به پول کافی رسیدند با استفاده از اینستاگرام و پست های احساسی و عوض کردن پروفایل خود، مسئولان تیم ها (پرسپولیس- استقالال) را تحت فشار هواداران می گذارند و اتفاقا زمان بازگشت هم منت سرشان می گذارند که برای کمک آمده اند اما فراموش می کنند که یک روز علیه تیمشان بیانیه می دادند!
به این تصمیم که بازیکنان برای پول راهی تیم های دیگر می شوند نمی توان خرده گرفت چرا که با توجه به شرایط ارز هرکسی در هر شغلی با پیشنهاد مالی بهتر حتما برای تغییر قانع می شود اما نکته قابل انتقاد این است که بازیکنان بهانه های دروغین می آورند. بعضی بهانه می آورند که من می خواستم بمانم اما مدیرعامل نگذاشت؛ از بچگی طرفدار فلان تیم بودم و باید بروم؛ از این مسیر به تیم های بزرگ تر می رسم و … . بودند بازیکنانی که ادعا کردند با مبلغ کمی می خواستند بمانند اما دست های پشت پرده تلاش کرده آن ها را مقابل هواداران قرار بدهد!
در ادامه به تعدادی از فوتبالیست های پرسپولیس و استقلال که با ادعای پیشرفت راهی خارج از کشور شدند اما بعد از ناکامی با حربه همیشگی به تیم هایشان بازگشتند اشاره می کنیم.
مهدی قایدی- احمد نوراللهی شباب الاهلی
مسی آسیا برای این روزهای قایدی یک لقب بزرگی است که دیگر نمی توان به او نسبت داد. ستاره استقلال که قرار بود راهی تیم های بزرگ شود و یک روز در بالاترین سطح فوتبال اروپا خودنمایی کند حالا به یک سکونشین در امارات تبدیل شده است. در ابتدا همه تصور می کردند در فصل جدید لیگ امارات همه چیز به قایدی ختم می شود اما اصلا این اتفاق رخ نداد و به جز استوری و لایو جلوی برج خلیفه دیگر هیچ چیز از ستاره ریزنقش ایران به چشم نمی آید. به نظر می رسد قایدی بیش از آن که در مسیر پیشرفت باشد، به دنبال قرار گرفتن نامش در لیست پرتعداد استعدادهای تباه شده است!
احمد نوراللهی ستاره بی چون وچرای پرسپولیس به خاطر پول بیشتر هم مسیر قایدی شد. با وجود اینکه نوراللهی بیشتر از ستاره سابق استقلال بازی می کند اما هنوز یک مهره قابل اتکا و بدون جانشین در این تیم نیست. بعید نیست که در آینده سرنوشت تلخ دیگران در انتظار نوراللهی باشد.
علی کریمی کایسری اسپور ترکیه
ستاره استقلال که قرار بود به مانند نامش علی کریمی باشد و در یک تیم بزرگ به میدان برود این روزها هیچ خبری از او نیست. نه پاس گل زیبا می دهد و نه در مسیر پیشرفت قرار دارد. او در درخشان ترین سطح آمادگی خود از استقلال جدا شد و به القطر پیوست. چند هفته از مسابقات نگذشته بود که کریمی راهی الدحیل شد. در حالی که همه تصور می کردند حضور او در تیم پرستاره الدحیل باعث دیده شدنش می شود و راه پیشرفت او را هموار می کند اما این اتفاق رخ نداد و کریمی در سراشیبی سقوط قرار گرفت. کریمی به کایسری اسپور پیوست اما مصدومیت از ناحیه لگن و کمر باعث شد که شایعه فسخ قرارادادش با تیم ترکی به گوش برسد. بعید به نظر می رسد این بازیکن ۲۸ ساله بتواند به روزهای اوج خود برگردد و شاید بازگشت به تیمی که به راحتی ترکش کرد بهترین گزینه او باشد.
مهدی ترابی العربی قطر
ترابی در مقطع ابتدایی حضورش در پرسپولیس ستاره بدون جانشین تیمش بود و به افتخارات خوبی با این تیم رسید اما بازهم وسوسه پول این بازیکن را هم راهی قطر کرد. او روزهای عجیبی را در العربی پشت سرگذاشت و به یک مهره کاملا بی ارزش در تیمش تبدیل شد. بازگشت ترابی به پرسپولیس او را به روزهای خوب برنگرداند و او از یک ستاره به یک بازیکن معمولی تبدیل شده است.
وحید امیری ترابزون اسپور، سروش رفیعی الخور؛ فرشاد احمدزاده اشلاسک وروتسواف
با وجود اینکه امیری هنوز هم جزو بهترین های فوتبال ایران به حساب می آید اما همه می دانند که او قبل از رفتن به ترکیه بازیکن بهتری بود که در تمام مسابقات با آمادگی مطلوبی به میدان می رفت و افت و خیز کمی داشت.
این اتفاق برای سروش رفیعی نیز افتاد اما نکته جالب توجه برای این دو بازیکن این است که آن ها بدون ادعا و تلاش برای گول زدن هواداران اعلام کردند که به خاطر مسائل مالی مجبور به حضور در خارج از ایران بودند چرا که شرایط زندگی شان ایجاب می کرده چنین تصمیمی بگیرند. درواقع نه امیری و نه رفیعی از پیشرفت فنی در تیم های جدیدشان صحبت نکردند.
احمدزاده بازیکن مورد علاقه برانکو جزو بازیکنانی بود که خیلی زود به فکر ترک پرسپولیس افتاد. او به تیم لهستانی شلاسک وروتسواف لهستان رفت و یکی از عجیب ترین انتقال ها را به نام خود ثبت کرد. فرشاد هم در لهستان ناموفق بود و به پرسپولیس بازگشت. او به مانند دیگر رفتگان در مقطع دوم حضورش در پرسپولیس افت داشت و به فولاد رفت. او در سپاهان با روزهای اوج خود فاصله دارد.
علیرضا بیرانوند، رویال آنتورپ و بوایشتا
بیرانوند بهترین دروازه بان ایران بعد از سال ها درخشش در پرسپولیس در نهایت لژیونر شد و به آنتورپ بلژیک پیوست. در حالی که همه تصور می کردند به خاطر تازه وارد بودن، او دروازه بان یک آنتورپ نیست اما عملکرد ضعیف بیرو و هجمه های زیاد علیه این بازیکن سبب افت فاحش این دروازه بان شد. انتقال قرضی به بواویشتای پرتغال نیز چاره ساز نبود و این دروازه بان علاوه بر از دست دادن جایگاهش در تیم ملی به خوردن گل های پرتعداد در یک مسابقه عادت کرد؛ اتفاقی که در ایران برای او رخ نمی داد. حالا بعد از آن همه تهدیدها بیرانوند مشتاق حضور در پرسپولیس شده چرا که می داند برای بازی در جام جهانی باید در تیم دیگری بازی کند. با وجود اینکه بیرو از علاقه اش به پرسپولیس (به خاطر حضور در جام جهانی) صحبت می کند اما هنوز حاضر نشده برای این هدف قدمی بردارد و برای مثال هزینه رضایت نامه خود را پرداخت کند. او هم به مانند بسیاری از بازیکنان تلاش می کند با مصاحبه های هوادارپسند زمینه بازگشتش به پرسپولس را فراهم کند تا به خواسته شخصی اش برسد.
شجاع خلیل زاده، الریان؛ محمدحسین کنعانی زادگان، الاهلی قطر
زوج خط دفاعی پرسپولیس که سد محکمی برای مهاجمان حریف بودند حالا در تیم هایی بازی می کنند که به راحتی در یک مسابقه گلباران می شوند. بعید به نظر می رسد حضور در تیم هشتم و هفتم قطر پیشرفت حساب شود! چیزی جز مسائل مالی در این انتقالات تاثیرگذار نبوده چرا که این تیم ها از نظر فنی شرایط خوبی ندارند که رفتن از پرسپولیس به مقصد این تیم ها پیشرفتی محسوب شود. موضوعی که خلیلی زاده حدود چهار ماه پیش تایید کرد و گفت: شک نکنید هر فوتبالیستی پیشنهاد خارجی داشته باشد قطعا قبول می‌کند، چون دوست ندارد آینده و خانواده‌اش را نابود کند. الان بعضی قراردادها در ایران ۵۰ تا ۱۰۰هزار دلار است، مگر می‌شود؟! کدام آدم عاقلی اگر پیشنهاد خارجی داشته باشد آن را رد می‌کند؟ هر کس بگوید رد می‌کنم دروغ می‌گوید.
رامین رضاییان، السیلیه، روزبه چشمی، ام صلال، امید ابراهیمی، الوکره، پژمان منتظری، الخریطیات (الاهلی، ام صلال) و محمد نادری، آلتای اسپور از دیگر بازیکنانی بودند که به بهانه پیشرفت از استقلال و پرسپولیس جدا شدند اما سرنوشت بدی در انتظار آن ها بود و به جای بازی کردن در تیم های بهتر فقط توانستند تفریحات مجلل تری را با خانواده انجام بدهند!
