با اینکه هدف از حضور در مسابقات بین‌المللی تجربه سطحی بالاتر از رقابت است اما تعدادی از دوندگان ایران در مسابقات ترکیه با رکوردهایی ضعیف مقام کسب کرده‌اند که نشان از سطح پایین رقابت‌ها دارد.
مدتی است که سه دونده ایران در اردوی ترکیه به سر می‌برند تا خود را برای رقابت‌های پیش رو آماده کنند. اولین مسابقه پیش روی دوومیدانی ایران قهرمانی داخل سالن آسیا بود که فدراسیون رکوردهایی به عنوان ورودی در نظر گرفت و قهرمانی باشگاه‌های کشور را برگزار کرد اما مسابقات قهرمانی آسیا به تعویق افتاد و اکنون تنها مسابقه داخل سالن مورد نظر فدراسیون، قهرمانی جهان است که فقط حسن تفتیان و فرزانه فصیحی موفق به کسب سهمیه آن شده‌اند.
سجاد هاشمی، میلاد ناصح‌جهان و مهدی پیرجهان سه دونده‌ای هستند که از آبان ماه اردوی خود را آغاز کرده‌اند. این سه همراه با تعدادی دیگر از ورزشکاران تاکنون در چند مسابقه داخل سالن ترکیه شرکت و اکثر آنها مقام‌های اول تا سوم را کسب کرده‌اند اما نکته قابل توجه ثبت رکوردهایی ضعیف است که نشان می‌دهد مسابقات سطح بالایی ندارد.
مقایسه رکوردهایی که ورزشکاران ایران در مسابقات داخلی ثبت کردند، نشان می‌دهد که ورزشکاران در ایران رقابت سخت‌تری را پشت سر گذاشتند و در اکثر مواد رکوردهای بهتری هم ثبت کردند.
رضا قاسمی دو مسابقه در ماده ۶۰ متر در ترکیه شرکت کرد و در مسابقه اول با رکورد ۶.۹۴ ثانیه و در مسابقه دوم با زمان  ۶.۸۱ ثانیه به مقام قهرمانی رسید اما در ایران این ورزشکار زمان ۶.۷۰ ثانیه را ثبت کرد و و محمد حسین ابارقی هم با ۶.۷۷ ثانیه در جایگاه دوم ایستاد.
امیر مردای در ماده ۱۵۰۰ متر  ترکیه با رکورد ۳:۵۲.۶۶ ثانیه قهرمان شد اما در ایران امیر زمانپور با رکورد ۳:۵۲.۰۸ ثانیه در جایگاه نخست قرار گرفت.
در بخش زنان هم تنها مریم محبی در مسابقات ترکیه شرکت کرد اما رکوردش ضعیف‌تر از حدنصابی بود که در ایران به جای گذاشت. در حالی که در قهرمانی باشگاه‌های کشور کژان رستمی از سپاهان اصفهان با ۵۶.۳۴ ثانیه، شهلا محمودی از چادرملو اردکان با ۵۶.۸۵ ثانیه و مریم محبی از پلیمرخلیج فارس با ۵۶.۹۵ ثانیه به ترتیب اول تا سوم شدند، اما محبی در ترکیه با زمان ۵۷.۱۷ ثانیه در جایگاه نخست قرار گرفت.  
در ۶۰ متر مانع هم با اینکه رضا بحرینی با ۷.۹۰ ثانیه چهار صدم ثانیه بهتر از رکورد خود در مسابقات باشگاه‌های کشور (۷.۹۴ ثانیه) دوید اما باز هم رکورد خوبی را ثبت نکرده است. میلاد سیار هم که در این ماده موفق نشد زیر ۸.۰۲ ثانیه بدود.  
با این حال فدراسیون در انعکاس خبر عملکرد این ورزشکاران از عناوینی چون “درخشش نمایندگان ایران” استفاده کرده‌ است اما کدام درخشش؟ آیا سطح مسابقات ترکیه مورد تایید کارشناسان دوومیدانی است؟ اگر قرار به ثبت نتایجی ضعیف‌تر از مسابقات داخلی است چرا ورزشکاران با هزینه ارزی به کشورهای دیگر سفر کنند؟ مگر هدف از شرکت در مسابقات خارجی تجربه سطح بالاتری از رقابت نیست؟
هرچند تنها سجاد هاشمی، میلاد ناصح جهانی و مهدی پیرجهان با هزینه فدراسیون در ترکیه حضور دارند و بقیه ورزشکاران با هزینه شخصی در مسابقات شرکت کرده‌اند اما اگر فدراسیون چندین مسابقه داخلی برگزار می‌کرد، این ورزشکاران راهی مسابقاتی سطح پایین نمی‌شدند. البته دوومیدانی‌کاران هم باید به این موضوع توجه داشته باشند که برای شرکت در مسابقات با دقت بیشتری عمل کرده و سود و زیان آن را به درستی بررسی کنند. از طرفی دیگر باید دید با تعویق قهرمانی داخل سالن آسیا فدراسیون برای سه ورزشکاری که به ترکیه اعزام کرده چه تصمیمی می‌گیرد و آیا با ادامه اردوی آنها موافقت می‌کند یا خیر.
درست است که تنها دو ورزشکار موفق به کسب سهمیه قهرمانی داخل سالن جهان شده‌اند اما فدراسیون با برگزاری چند مسابقه داخل سالن می‌تواند به آماده‌سازی ورزشکاران کمک کند تا با شرایط بهتری وارد فصل فضای باز شوند و شرایطی فراهم شود که ورزشکاران به جای صرف هزینه ارزی و شرکت در مسابقاتی سطح پایین، در رقابت‌های داخلی محک بخورند. البته این به معنای ممانعت فدراسیون از حضور در مسابقات خارجی نیست بلکه باید مسابقات دستاوردی برای ورزشکار داشته باشد و امکان رقابت در سطحی بالاتر را فراهم کند.