پورشه ۹۱۱ کاررا RS 2.7 یکی از محصولات نمادین این خودروساز آلمانی و اولین مدلی بود که اسپویلر عقب داشت. این اسپویلر که حالا با نام داک‌تیل شناخته می‌شود، برای بهبود هندلینگ، جلوگیری از بلند شدن جلوی خودرو و نگه داشتن عقب خودرو روی زمین طراحی شده بود.
داک‌تیل علاوه بر بهبود آیرودینامیک خودرو، هوای بیشتری را وارد موتور می‌کرد که به خنک‌تر شدن آن کمک می‌کرد و سرعت نهایی خودرو را ۴.۵ کیلومتر در ساعت افزایش می‌داد.
اولین مدل‌هایی که توسط مشتریان قابل سفارش بودند در اکتبر ۱۹۷۲ در نمایشگاه خودرو پاریس به نمایش گذاشته شدند، و تمام دستگاه‌های تولیدشده تا نوامبر ۱۹۷۲ به فروش رسیدند. این فروش موفقیت‌آمیز باعث شد پورشه تولید این مدل را تا ژوئیه ۱۹۷۳ سه برابر کند. پورشه در مجموع ۱۵۸۰ نسخه از ۹۱۱ کاررا RS 2.7 را تولید کرد و تولید بیش از ۱۰۰۰ نسخه از آن باعث شد واجد شرایط حضور در مسابقات گروه ۳ شود.
فقط ۵۵ نسخه از این خودروها توسط کارخانه مخصوص مسابقات ساخته شده بودند. بقیه نسخه‌هایی که در مسابقات حضور داشتند بعداً توسط صاحبان خود تقویت شده بودند تا شرایط حضور در مسابقه را پیدا کنند.
۱۷ نسخه با مشخصات فنی پایه و ۲۰۰ تا از آن‌ها با پکیج M471 یا اسپورت سفارش داده شدند. بقیه ۱۳۰۸ نسخه با پکیج M472 یا تورینگ ساخته شدند. قیمت هر کدام از آن‌ها در آن زمان ۲۵۰۰ مارک آلمان بود، در حالی که قیمت مدل اسپورت فقط ۷۰۰ مارک بود.
نسخه سبک ۹۱۱ کاررا RS 2.7 یکی از اولین مدل‌های پورشه بود که با این پیکربندی عرضه شد. به منظور کاهش وزن این مدل، آویزهای لباس، صندلی‌های عقب، کفپوش‌های عقب و دسته‌های صندلی حذف شده بودند. صندلی‌های جلو با نسخه‌های سبک‌تر جایگزین شدند. حتی نشان پورشه روی کاپوت هم به جای استفاده از پرچ با چسب چسبانده شده بود.
نسخه‌های مسابقه‌ای عایق صدا نداشتند و تا جایی که ممکن بود در آن‌ها از قطعات پلاستیکی به جای فلزی استفاده شده بود. این نسخه‌ها شیشه‌های نازک‌تری داشتند و با ورق فلزی نازک‌تری ساخته شده بودند.
تمام این‌ها منجر به کاهش وزن ۱۱۵ کیلوگرمی این مدل نسبت به نسخه اصلی شد. در نتیجه وزن این نسخه به ۹۶۰ کیلوگرم رسید که مزیت بزرگی محسوب می‌شد. نسخه مسابقه‌ای هم به لطف اقداماتی که در بالا گفته شد فقط ۸۹۹ کیلوگرم وزن داشت.
موتور ۲.۷ لیتری شش سیلندر تخت این مدل توان ۲۱۰ اسب بخار تولید می‌کرد که حتی در مقایسه با خودروهای امروزی مجهز به موتور تنفس طبیعی خوب محسوب می‌شود.
دور موتور نهایی آن ۶۳۰۰ دور در دقیقه و گشتاور نهایی آن ۲۵۵ نیوتن متر بود که در دور موتور ۵۱۰۰ دور در دقیقه به دست می‌آمد. شتاب ۰ تا ۱۰۰ این مدل ۵.۸ ثانیه بود که حتی در مقایسه با خودروهای امروزی خوب است.
سرعت نهایی نسخه اسپرت ۲۴۵ کیلومتر در ساعت و نسخه تورینگ به دلیل وزن بیشترش ۲۴۰ کیلومتر در ساعت بود. شتاب ۰ تا ۱۰۰ نسخه تورینگ هم ۶.۳ ثانیه بود که برای زمان خودش بد نبود.
ویژگی مهم دیگر این مدل معرفی پالت رنگی گسترده بود که شامل ۲۹ رنگ مختلف می‌شد که ۱۷ تا از آن‌ها مخصوص این مدل ساخته شده بودند.
این مدل همچنین اولین پورشه ۹۱۱ بود که کلمه اسپانیایی کاررا به معنای «مسابقه» در بغل آن نوشته شد. حروف RS روی اسپویلر عقب نیز مخفف کلمه آلمانی rennsport به معنای «مسابقه دادن» است.
این نام از مسابقات کاررا پان‌امریکانا گرفته شد که پورشه قبلاً با اسپایدر ۵۵۰ در آن برنده شده بود، بنابراین طبیعی بود که نام کاررا روی نسخه‌های ویژه ۹۱۱ باقی بماند.
پورشه به مناسبت جشن تولد ۵۰ سالگی ۹۱۱ کاررا RS 2.7 یک نمایشگاه ویژه تدارک دیده که از ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲ در موزه این خودروساز آغاز خواهد شد.
