وقتی از خودروهای اسپورت سخن به میان می‌‌آید، معمولا توجه اصلی به ویژگی‌هایی مانند سرعت و مشخصات پیشرانه معطوف خواهد شد. خودروهای اسپورت معمولا در رنگ‌های قرمز و مشکی جذابیت بیش‌تری دارند. از آن‌جایی‌که تجمل و نوآوری دو کلمه کلیدی در توصیف یک شرکت خودروسازی هستند، این سگمنت نیز از فاکتورهای جذاب بسیاری برخوردار است زیرا طراحی این دسته به‌گونه‌ای بوده که در کنار ظاهری شکیل، عملکردی قدرتمندانه را به رخ بکشد. مادامی‌که یک خودرو در ایجاد حس رضایت مشتری ناموفق عمل کند، جلوه‌های بصری آن نیز کم‌رنگ خواهد شد.
در این مطلب به معرفی خودروهای زشت جهان از کلاس اسپرت می‌پردازیم که با وجود عدم جذابیت، پیشرانه‌‌های قدرتمندشان به آنها زیبایی بخشیده است.
GDT Speedster
این خودروی اسپورت، بیش‌تر به اسباب‌بازی پلاستیکی شباهت دارد که بچه‌های نوپا سوارش می‌شوند و والدین نیز به هل دادن آن مشغول می‌شوند! این ماشین اگرچه طراحی زشت و بچه‌گانه‌ای دارد، اما در زیر کاپوت بسیار قدرتمند است. این خودرو با وزن ۱.۴۷ تنی خود قادر است تا به حداکثر سرعت ۲۷۳ کیلومتری رسیده و به پیشرانه‌ای با قدرت ۳۰۰ اسب بخار مجهز است.
پورشه پانامرا
طراحی پورشه پانامرا بیش‌تر مانند یک ماشین مسابقه بوده که مردم می‌توانند روی آن سوار شوند. حتی ماتیاس مولر، مدیرعامل پورشه در مصاحبه‌ای به موتورینگ استرالیا گفته که طراحان این خودرو می‌توانستند بهتر عمل کنند.
صرف نظر از طراحی، پانامرا یدک‌کش نام بزرگ پورشه است که به عملکرد فوق‌العاده‌اش شهرت دارد. حداکثر سرعت پانامرا به ۳۰۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتری برای این خودرو، ۳.۶ ثانیه زمان می‌برد.
فراری موندیال ۸
موندیال ۸ در زمینه طراحی، به یک خودروی معمولی خانوادگی شباهت دارد که در کلاس خود مولفه جذابی نیست. این محصول شباهتی به رقبای گران‌قیمتش ندارد و از پوشش رنگ خوبی نیز برخوردار نیست. قیمت این خودرو به پیشرانه آن بستگی دارد. موتور موندیال ۸، قدرتی برابر با ۲۰۵ اسب بخار دارد و می‌تواند ظرف مدت ۷.۷ ثانیه، به حداکثر سرعت ۲۲۵ کیلومتری برسد.
موسلر رپتور
دلیل خوبی وجود دارد که از Mosler Raptor به‌عنوان ابرخودروی فراموش شده آمریکا یاد می‌شود. بسیاری از مردم تصور دارند که این خودروی زشت مانند یک ماشین زباله است! در طراحی این محصول به نظر می‌رسد از چند صفحه حلبی و چسباندن آن بهم استفاده شده است. جزئیات طراحی داخلی و خارجی آن ضعیف بوده و همین باعث شده تا رپتور محبوبیت چندانی نداشته باشد.
با این وجود، به لطف پیشرانه قدرتمند، این خودرو می‌تواند در مدت زمانی اندک به سقف سرعت ۲۶۳ کیلومتری خود برسد.
Weber Faster One
نمای بیرونی این ماشین طراحی عجیبی دارد. جلو پنجره آن زشت کار شده و داخل کابین نیز خسته کننده است. انتخاب رنگ ماشین نیز مناسب نبوده و ترکیب جالبی را پدید نیاورده است.
با این وجود، پیشرانه این خودرو نقطه قوت بزرگی است که تا حدودی ظاهر وحشتناک آن را جبران می‌کند. موتور فوق قدرتمند این خودرو ۱۲۰۰ قوه اسب توان دارد و می‌تواند به سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. در شتاب‌گیری نیز خودروی زشت faster one در مدت ۲.۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
Lotus Europa
این ماشین شباهت غیرقابل انکاری به یک نعش‌کش دارد. چراغ‌های جلوی قدیمی و سپر عجیب و غریب آن، هر خریداری را از انتخاب این محصول دلسرد خواهد کرد.
با این‌حال به نسبت خودرویی که بیش از ۵۰ سال از عمرش می‌گذرد، لوتوس اروپا ثابت کرده که یکی از بهترین موتورهای آن روزگار را در اختیار داشته است. مدل ۱۹۶۷ اروپا موفق شد به حداکثر سرعت ۱۸۵ کیلومتری برسد که توانست آن را به یکی از قدرتمندترین خودروهای زمان خود تبدیل کند.
لامبورگینی وننو
به گفته جان‌پرلی هافمن، نویسنده قدیمی حوزه خودرو، هرآنچه در ایتالیا بد قلمداد می‌شود، همه یکجا در Veneno جمع شده است! این یک خودروی نمایشی با تمام کلیشه‌های مختص ماشین‌های ایتالیایی است و با وجود قیمت گزاف، جذابیت دیگر مدل‌های این خودروساز پرآوازه را تداعی نمی‌کند.
وننو یک خودروی ۳ میلیون دلاری است که با وجود طراحی ضعیف، از سورپرایز جذابی در زیر کاپوت برخوردار است. پیشرانه ۷۵۰ اسب بخاری آن می‌تواند به سقف سرعت ۳۵۵ کیلومتری رسیده و در مدت ۲.۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.
