دوربین دیجیتال دی اس ال آر نیکون 3200 با لنز کیتVR II 55-18

نیکون D3200 مدل دیگری از دوربین‌های DSLR سطح مبتدی ارزان قیمت این شرکت می‌باشد که پس از مدل سال گذشته‌ی D3100 معرفی شده است. این دوربین مناسب عکاسانی می‌باشد که یا تازه قصد دارند پا به عرصه‌ی عکاسی با دوربین‌های DSLR بگذارند و یا اینکه ابعاد بزرگ و قیمت بالای دوربین‌های رده‌ی Prosumer (مثل D7000) را نمی‌پسندند. بنابراین D3200 از نظر سطح رقابتی چیزی هم رده‌ی دوربین Canon EOS 1100D و البته رقیب آن قرار می‌گیرد. با این حال D3200 ویژگی‌هایی دارد که در بین دوربین‌های DSLR هم رده کاملا نوین محسوب می‌شود. نخستین آن‌ها سنسور تصویر ۲۴ مگا پیکسلی است. تا به این تاریخ DSLR ی در این رده، با این رزولوشن بالا ساخته نشده بود. در ضمن این دوربین برای نخستین بار در بین دوربین‌های این کلاس، از یونیت قابل انتخاب Wi-Fi مدل WU-1a هم پشتیبانی می‌کند. این دوربین اکنون توانایی ضبط ویدیویی ۱۰۸۰p Full HD در ۳۰ فریم بر ثانیه را دارد و نمایشگر ۳ اینچی آن نیز رزولوشن ۹۲۱,۰۰۰ پیکسل را ارائه می‌دهد. در ادامه بیشتر توضیح می‌دهیم.همان طور که گفتیم، D3200 مدل سال ۲۰۱۲ دوربین‌های DSLR سطح مبتدی ارزان قیمت این شرکت می‌باشد. D3200 و مدل‌های پیشین آن یعنی D3100 و D3000 همگی در یک سری قرار دارند و رقیب دوربین‌های ۱۰۰۰D و ۱۱۰۰D که ساخت شرکت کانن هستند، می‌باشند. البته به نوعی این دوربین را می توان رقیب ۶۰۰D هم دانست، با این حال ۶۰۰D یک DSLR سطح مبتدی گران قیمت است و بیشتر باید آن را با D5100 مقایسه کرد.گویی امسال نیکون قصد داشته تا با DSLR های با مگا پیکسل بالا ما را شگفت زده کند. پیش از این شاهد معرفی دوربین DSLR فول فریم و کاملا حرفه ای این شرکت به نام D800 بودیم که رزولوشن ۳۶ مگا پیکسلی را ارائه می‌کرد. اکنون D3200 با رزولوشن سنسور تصویر ۲۴ مگا پیکسل، بالاترین مگا پیکسل را در بین دوربین‌های DSLR هم رده دارد (البته همان طور که گفتیم هنوز DSLR سطح مبتدی سال ۲۰۱۲ کانن معرفی نشده است). تا پیش از این بالاترین رزولوشن را از سنسور تصویر ۱۸ مگا پیکسلی Canon EOS 600D شاهد بودیم. سنسور تصویر این دوربین همانند مدل‌های پیشین، از نوع APS-C CMOS با سایز ۲۳.۲X15.4 میلی متر می‌باشد که کراپ فاکتور حدود ۱.۵X را ارائه می‌دهد و سایز آن حدود ۲/۳ دوربین‌های Full Frame است. نیکون از این سنسور با نام DX-Format هم یاد می‌کند چرا که سنسورهای APS-C DX Format شرکت نیکون، کمی از سنسورهای APS-C شرکت کانن بزرگ‌تر هستند. APS-C های شرکت کانن ابعادی در حدود ۲۲.۳X14.9 میلی متر و کراپ فاکتور ۱.۶X دارند. پردازشگر تصویر نیز از نوع Expeed 3 می‌باشد. این پردازشگر می‌بایست کمک بسیار زیادی به افزایش کیفیت تصویر و عملکرد بهتر در شرایط نوری ضعیف و ایزوهای بالا بکند. البته باید تا زمان به بازار آمدن دوربین و تست کامل عکس‌های آن صبر کنیم چرا که هرچند رزولوشن ۲۴ مگا پیکسلی منجر به افزایش تفکیک جزئیات می‌شود و D3200 را برای عکاسی از منظره و طبیعت فوق‌العاده می‌کند، ولی فعلا کمی درباره‌ی عملکرد عکاسی در شب آن مشکوک هستیم! ممکن است تراکم زیاد پیکسل منجر به افزایش نویز تصویر گردد.هرچند که دوربینی مثل D3200 از همان سنسور تصویری (سنسور تصویر سایز APS-C) بهره می‌برد که بر روی دوربین گران قیمت‌تر و حرفه ای تر D7000 استفاده می‌شود، با این حال به چند دلیل D3200 برای افراد مبتدی‌تر مناسب‌تر است. دوربین D7000 و همین‌طور رقبای ساخت کانن آن؛ مثل ۷D، ۶۰D و ۵۰D، از همین سنسورهای تصویر سایز APS-C برای عکاسی استفاده می‌کنند که سنسورهایی کوچک‌تر نسبت به سنسورهای بزرگ Full Frame هستند و مطمئنا از نظر کیفیت عکس در سطحی پایین‌تر قرار می‌گیرند. نخستین این دلایل، کوچک‌تر بودن و ارزان قیمت‌تر بودن دوربینی مثل D3200 است. این دوربین کاملا حمل و نقل ساده تری دارد و به دلیل قیمت پایین نیز برای افراد بیشتری قابل خریداری است. همچنین اینکه به مهارت و امکانات کمتری نیز برای حمل و نقل احتیاج دارد و اگر احیانا به دلیل ناشی بودن آن را از دست دادید خیلی دلتان نمی‌سوزد! دوربین‌های هم رده‌ی D3200 فاقد نمایشگر دوم هستند و همه‌ی اطلاعات را باید از طریق نمایشگر پشتی دوربین ببینید. دیگر تفاوت‌ها نیز می‌توانند جزئی‌تر باشند و بیشتر به ارگونومی یا بعضی فن آوری های خاص‌تر ختم شوند. با این حال امروزه دیگر تفاوت چندانی در کیفیت عکس بین دوربین‌های سطح مبتدی و Prosumer تولید شده در یک سال دیده نمی‌شود. برای مثال کیفیت عکس‌های دوربین رده‌ی سطح مبتدی Canon EOS 600D و رده‌ی حرفه ای تر Canon EOS 60D تفاوت خیلی زیادی ندارد. اما سخن کوتاه می‌کنیم، به معرفی D3200 و مقایسه‌ی آن با مدل پیشین و مدل رقیب یعنی ۶۰۰D (البته ۶۰۰D دقیقا رقیب D3200 نیست و در حقیقت ۱۱۰۰D رقیب آن است) می‌پردازیم. از نظر ظاهری، D3200 تفاوت خیلی کمی با D3100 دارد. البته چینش دکمه های قسمت پشتی کمی تغییر کرده و اکنون دیگر شاهد اهرم Live view و شروع و قطع ضبط ویدیویی (Record) نیستیم. این سبک را پیش از این بر روی دوربین Canon EOS 7D دیده بودیم و بر روی D3100 هم استفاده شده بود ولی اکنون D3200 فاقد آن است. در عوض دکمه‌ی Record در کنار دکمه‌ی شاتر قرار گرفته تا برای شروع و قطع ضبط ویدیویی راحت‌تر باشید. به جای اهرم Live view نیز یک دکمه‌ی Live view در قسمت پشتی قرار دارد. پیچ تنظیم شوتینگ مودها دقیقا همانند D3100 است و دقیقا از همان مودهای عکاسی و البته مود Guide هم بهره می‌برد. ولی واقعا دلمان برای اهرم کناری Drive mode که از طریق آن می‌توانستیم عکاسی تک عکس، پیاپی یا تایمر را تعیین کنیم تنگ می‌شود. دیگر تغییرات جزئی بوده‌اند و البته سوراخ‌های اسپیکر در قسمت پشتی قرار دارند. بقیه‌ی ویژگی‌های ظاهری این دو دوربین کم و بیش شبیه به هم است. در ضمن هر دوی آن‌ها هم در دو رنگ مشکی و قرمز ساخته شده‌اند. اما نکته‌ی جالبی که وجود دارد، عدم تمایل نیکون به استفاده از نمایشگر چرخنده بر روی D3200 بوده. در حالی که ۶۰۰D Canon EOS از نمایشگر چرخنده بهره می‌برد و این ویژگی برای عکاسان مبتدی و همچنین فیلم برداری عالیست، نیکون تازه از نمایشگر ۳ اینچی فیکس با رزولوشن ۲۳۰,۰۰۰ پیکسل بر روی D3100، به نمایشگر ۳ اینچی فیکس با رزولوشن عالی ۹۲۱,۰۰۰ پیکسل بر روی D3200 رسیده است. نمایشگری که کانن در دوربین ۵۰۰D در سال ۲۰۰۹ از آن استفاده کرده بود. بنابراین نیکون همچنان در این زمینه از کانن عقب است. از نظر ارگونومی نیز ۶۰۰D را بیشتر دوست داریم. هرچند که این خیلی سلیقه ای و عادتی است، ولی به نظرمان ۶۰۰D جای انگشت شست بهتری دارد و از آن جایی که فاقد دکمه های ردیف شده در قسمت سمت چپ نمایشگر می‌باشد، کار کردن با یک دست نیز با آن مقدور است. حتی شاید بتوان گفت که پافشاری نیکون برای قرار دادن دکمه های ردیفی در قسمت سمت چپ نمایشگر باعث شده تا نتواند از نمایشگر چرخنده استفاده کند. بهبود دیگر در این دوربین، در سرعت عکاسی پیاپی آن است. اکنون D3200 توانایی عکاسی پیاپی با سرعت ۴ فریم بر ثانیه را دارد که از همه‌ی دوربین‌های هم رده تا به این تاریخ بالاتر می‌باشد. D3200 این افزایش سرعت عکاسی پیاپی را باید مدیون پردازشگر تصویر Expeed 3 باشد. گستره‌ی اصلی حساسیت سنسور دوربین؛ تا ۳۲۰۰ است که تا ۱۲,۸۰۰ نیز قابل افزایش می‌باشد. سیستم تشخیص صحنه‌ی این دوربین نیز از فن آوری ۳D Color Matrix Metering II بهره می‌برد که می‌تواند خیلی دقیق‌تر عمل کند. مود Guide این دوربین برای مبتدیان می‌تواند کاملا کارآمد باشد. از طریق این مود؛ دوربین اثر هرگونه تغییر در هرکدام از پارامترهای نور دهی را به شما نشان می‌دهد. این مود دقیقا برای مبتدیان در نظر گرفته شده است تا به آن‌ها آموزش لازم را بدهد. این خیلی خوب است چرا که یک مود راهنما برای حرفه ای ها می‌تواند به مراتب مناسب‌تر از مود سبز Auto باشد. سیستم فوکوس خودکار نیز ۱۱ نقطه ایست که خیلی بهتر از فوکوس خودکار ۹ نقطه ای عمل می‌کند. اما همچنان عکس‌های با فرمت RAW این دوربین نیز ۱۲bit هستند. این در حالیست که کانن از سال ۲۰۰۹ و دوربین ۵۰۰D، امکان عکاسی با عمق پیکسل ۱۴bit را به دوربین‌های سطح مبتدی خود افزوده بود. عمق بیشتر چاهک منجر به افزایش گستره‌ی دینامیکی عکس می‌شود. اما D3200 از نظر فیلم برداری نیز پیشرفت داشته است. اکنون این دوربین توانایی ضبط ویدیویی ۱۰۸۰p Full HD با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه را دارد. این در حالیست که D3100 همین کار را با سرعت ۲۴ فریم بر ثانیه انجام می‌داد. تنظیمات دستی نور دهی و فوکوس خودکار نیز در هنگام فیلم برداری مقدور است و در ضمن از میکروفون استریو اکسترنال هم پشتیبانی می‌کند. البته میکروفون داخلی از نوع mono می‌باشد و در ضمن خوشبختانه امکان ذخیره‌ی ویدیوها با فرمت MPEG4 هم وجود دارد. اما کمی هم در مورد یونیت WU-1a صحبت کنیم. این یونیت که آپشنال و قابل خریداری است، حدود ۶۰ دلار قیمت دارد. وقتی آن را از طریق پورتی که در کنار دوربین و در کنار دیگر پورت‌ها وجود دارد به دوربین وصل می‌کنید، می‌توانید عکس‌ها و فیلم‌هایی که گرفته‌اید را به راحتی به گوشی هوشمند و یا تبلت با سیستم عامل Android منتقل کنید. حتی می‌توانید تصویر Live view را نیز ببینید و یا اینکه دوربین را به صورت بی‌سیم کنترل کنید. برد آن تا حدود ۱۴.۷ متر می‌باشد که خیلی خوب است. البته پیش از آن باید اپلیکیشن مورد نظر را بر روی دستگاه آندرویدی خود نصب کنید. همچنین در آینده ای نزدیک پس از به بازار آمدن دوربین، اپلیکیشن مربوط به سیستم عامل iOS گوشی‌های iPhone و تبلت های iPad شرکت اپل نیز منتشر می‌شود. این دوربین با کیت لنز استاندارد ۱۸-۵۵ میلی متر AF-S DX Nikkor f/3.5-5.6 در بازار عرضه می‌شود. عکس‌های این دوربین طبق معمول بر روی کارت‌های حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC و البته UHS-I Compliant ذخیره می‌شوند. باتری لیتیوم-یونی EN-EL14 نیز در هر بار شارژ کامل طبق استانداردهای CIPA توانایی پشتیبانی برای گرفتن تا ۵۴۰ عکس را دارد که عالیست. به هر صورت همان طور که گفتیم، D3200 دوربین خیلی خوبیست که نسبت به مدل پیشین خود تغییرات نسبتا زیادی داشته است. نخستین و بهترین آن‌ها بهره گیری از سنسور تصویر ۲۴ مگا پیکسلی و پردازشگر تصویر Expeed 3 است و هرچند که هنوز به تست عکس‌های آن نپرداخته‌ایم ولی به نظر می‌رسد که نقطه‌ی قوت اصلی این دوربین باشد. فیلم برداری هم با قابلیت ضبط با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه بهبود خیلی خوبی داشته است. از نظر ارگونومیکی و چینش دکمه‌ها، می‌توان گفت که هم خوب بوده و هم بد. هرچند که دکمه‌ی Rec در کنار دکمه‌ی شاتر قرار گرفته و این کار را راحت‌تر می‌کند، ولی اهرم Drive mode بر روی D3100 را خیلی دوست داشتیم که دیگر بر روی D3200 وجود ندارد. بهره گیری از پورت یونیت آپشنال WU-1a نیز می‌تواند به خصوص برای استفاده های خانگی و یا برای عکاسان مبتدی کاملا مفید باشد. دیگر ویژگی‌ها چون چشمی اپتیکال با توانایی ۹۵ درصد میدان دید، سیستم غبار روب و ویژگی‌های این چنینی نیز به دلیل معمول بودن در دوربین‌های DSLR امروزی دیگر چندان حرفی برای گفتن ندارند. به هر صورت منتظر به بازار آمدن این دوربین برای تست بیشتر آن و به روز رسانی این نقد و بررسی هستیم. به روز رسانی: دوربین D3200 از نظر رزولوشن سنسور هم رده‌ی دوربین‌های غیر DSLR ی چون Sony A65، A77 و NEX-7 قرار می‌گیرد. با این حال خوشبختانه از نظر قیمتی در هنگام فروش، هم قیمت دوربین D3100 در هنگام فروش است. در اینجا نیز نظر شما را به جدول مقایسه‌ای بین دوربین D3200 با سایر رقبا جلب می‌کنیم. برای مشاهده اطلاعات دقیق‌تر می‌توانید بر روی جدول کلیک نمایید.از نظر کیفیت عکس باید گفت که D3200 عملکردی عالی دارد. به صورتی که عکس‌ها از ایزو ۱۰۰ تا ۴۰۰ کاملا بدون نویز هستند و واقعا از نظر کیفیتی نمی‌توان تفاوتی بین آن‌ها قائل بود. در ایزو ۸۰۰ مقدار خیلی کمی نویز دیده می‌شود که البته کاملا قابل اغماض است. ایزوها ۱۶۰۰ و ۳۲۰۰ نویز بیشتری دارند ولی همچنان کیفیت بالاست و می‌توان در سایز پرینت کامل از آن‌ها استفاده کرد. در حساسیت‌های ۶۴۰۰ و ۱۲,۸۰۰، عکس‌های JPEG پر از نویز رنگی هستند ولی عکس‌های RAW بیشتر دانه دانگی‌های حاصل از نویز Luminance را نشان می‌دهند. در ضمن عکس‌های RAW شارپنس بیشتری نیز دارند.