دوربین دیجیتال سامسونگ Galaxy NX

حقیقتا سامسونگ در زمینه ی تولید و فروش گوشی ها و تبلت های مجهز به سیستم عامل اندروید کمپانی موفقی بوده است. سال گذشته نیز دوربین کامپکتی به نام Galaxy Camera را روانه ی بازار نمود. فارق از اینکه آن دوربین چقدر موفق بود، سامسونگ این بار سیستم عامل اندروید نسخه ی ۴.۲ را بر روی یک دوربین بدون آینه با لنز قابل تعویض در سری NX خود امتحان نموده است. بدین ترتیب Galaxy NX نخستین دوربین بدون آینه با لنز قابل تعویض هوشمند است. به همین ترتیب یک نمایشگر ۴.۸ اینچی لمسی نیز در قسمت پشتی دوربین قرار گرفته تا کاربر بتواند تجربه ای خیلی خوب را در کار کردن با سیستم عامل آن داشته باشد. پردازنده ی آن نیز ۱.۶ گیگاهرتزی چهار هسته ای است، ۲ گیگابایت حافظه ی RAM و ۱۶ گیگابایت حافظه ی داخلی دارد، مجهز به Wi-Fi، ۴G LTE و بلوتوث نسخه ی ۴ است، NFC هم دارد و باتری آن نیز ۴۳۶۰ میلی آمپری می باشد. از نظر امکانات عکاسی نیز بیشتر شبیه به NX300 است. به صورتی که مجهز به همان سنسور تصویر ۲۰ مگاپیکسلی و پردازشگر تصویر DRIMe IV است.

در سال ۲۰۱۲ سامسونگ دومین کمپانی بود که به سراغ تولید دوربین های اندرویدی رفت. Galaxy Camera خیلی جاه طلبانه تر از Nikon S800c بود. اما اکنون Galaxy NX هرچند که از قسمت جلو شبیه به دوربین های معمولی بدون آینه با لنز قابل تعویض شبه SLR به نظر می رسد، ولی از پشت که به آن بنگریم مثل یک گوشی غول پیکر است. سامسونگ تصمیم گرفته که کنترل های فیزیکی را به حداقل کاهش دهد تا کاربری دوربین بیشتر وابسطه به نمایشگر لمسی باشد. بدین ترتیب یک دایل در قسمت بالا قرار دارد که البته به عنوان دکمه ی شاتر هم عمل می کند. در کنارش نیز دکمه ی قرمز رنگ Record دیده می شود. دکمه های پاور، فعال کردن فلاش و i-Function هم بر روی این دوربین قرار دارند.

هرچند که این دوربین می تواند به شبکه ی اپراتور تلفن همراه متصل شود، ولی امکان برقراری مکالمه با آن وجود ندارد. با این حال این یک دوربین اندرویدی ۴G LTE و Wi-Fi است که مانند هر دستگاه اندرویدی با این امکانات، می توان از اپلیکیشن های برقراری ارتباط مختلف چون Viber یا Skype بر روی آن بهره گرفت. به هر صورت هر عکس و فیلمی که با این دوربین بگیرید را نیز می توانید به صورت بیسیم به دستگاه های سازگار مجاور یا وب منتقل کنید. این وظیفه ی نخستی است که برای دستگاه های ارتباطی این دوربین در نظر گرفته شده. بدین ترتیب می توان گفت که پروسه ی گرفته شدن عکس، ویرایش و سپس آپلود بر روی وب می تواند مستقل از کامپیوتر صورت گیرد. با این حال برای ویرایش عکس ها باید به برنامه های ساخته شده برای سیستم عامل اندروید قانع بود.

از نظر ظاهری، Galaxy NX گویی یک NX20 بزرگ شده است. قطعا عمده ی این بزرگ شدن سایز به دلیل بزرگ بودن نمایشگر است. همین باعث شده که دوربین دستگیره ی کاملا بزرگتر و عمیق تری نیز داشته باشد. اینترفیس اپلیکیشن Camera شامل دو مود Standard و Expert می شود. این اینترفیس بسیار جالب توجه ساخته شده و تقریبا همانی است که در Galaxy Camera نیز وجود داشت. با این اپلیکیشن می توانید کاملا بدون نیاز به کنترل های فیزیکی دوربین را کنترل کنید. بر روی صفحه ی اصلی این اپلیکیشن می توان دایل کنترل مودهای عکاسی و دکمه ی شاتر مجازی را مشاهده کرد. گستره ای از پارامترهای عکاسی نیز در قسمت بالای فریم نمایش داده می شود. خلاصه این رابط کاربری خیلی جذاب و کاربردی است ولی مثل دوربین قبلی، اگر مرتبا و خیلی سریع تنظیمات را عوض کنید ممکن است دچار مشکلاتی شود. بعضی امکانات دیگر نیز بر روی این دوربین وجود دارد که در دوربین های معمولی دیده نمی شود. یکی از آن ها Voice Command یا فرمان صوتی است. بدین ترتیب که با فرمان صوتی می توانید با دوربین عکس بگیرید، فیلم برداری کنید یا حتی به مودهای مختلف و مود Playback بروید. بدین ترتیب صدای شما می تواند مثل یک ریموت کنترل برای دوربین باشد. این دوربین با گروهی از اپلیکیشن های سامسونگ که از قبل بر روی آن نصب شده اند همراه گردیده است. اپلیکیشن ها و امکاناتی چون Photo Suggest، Story Album، Multi Exposure، Sound & Shot و Camera Studio.

وقتی اپلیکیشن Camera را می بندید با منوهای عادی یک گوشی اندرویدی مواجه می شود. گویی Galaxy S4 را در دست گرفته اید. البته یک بزرگ و بد قواره اش را! به هر صورت هر کاری که با آن گوشی می کنید را می توانید با این هم انجام دهید. مثلا توی تاکسی Need For Speed بازی کنید یا در حال راه رفتن در خیابان رستوران مورد علاقه ی خود را بیابید. یا این که اصلا در اینترنت گشت و گذار بکنید. با این حال در عمل به دلیل بزرگ بودن دوربین خیلی کار جالبی به نظر نمی رسد.

در کل باید گفت که می توان از معرفی Galaxy NX برداشتی دوگانه کرد. از جهتی می توان آن را تیری در تاریکی از سامسونگ دانست که قصد دارد این نوآوری جدید را نیز در بازار تست کند و ببیند که آیا با اقبال مواجه می شود یا خیر. به نظر نمی رسد که در Galaxy Camera خیلی این اقبال را داشت. با این حال اکنون آن را بر روی یک دوربین بدون آینه با لنز قابل تعویض امتحان کرد که اتفاقا شانس کمتری هم برای موفقیت دارد. به هر صورت چنین کلاسی از دوربین به گونه ای نیست که عمرش به اندازه ی یک گوشی اندرویدی کاهش یابد. کاربران آن هم اصولا از جنس کاربران دوربین های کامپکت نیستند. بنابراین مقداری دور از ذهن است که این دوربین بتواند مورد استقبال عکاسان جدی قرار گیرد. نکته ی جالب این است که سامسونگ دقیقا مثل گوشی Galaxy S4 سعی کرده که هر تکنولوژی که به ذهنش رسیده را در این دوربین نیز بگنجاند. مثال جالبش در این دوربین علاوه بر تمام چیزهایی که گفتیم، پشتیبانی هم زمان از GPS و Glonass می باشد. نمی خواهیم بگوییم که پر از تکنولوژی بودن یک دستگاه بد است، ولی آیا تمام این فن آوری ها به نحو احسن وجود دارند یا بسیاری در عمل غیر کاربردی خواهند بود؟ از جهتی دیگر نیز می توان گفت که سامسونگ در راه هوشمند کردن دوربین ها خیلی ثابت قدم و جدی نشان داده. در حقیقت قصد دارد که دو دنیای دوربین های دیجیتال و گوشی های هوشمند را با یکدیگر تلفیق کند. تلفیقی که بخشی از آن می تواند از وحشت از گود خارج شدن دوربین های دیجیتال به دلیل پیشرفت روز افزون دوربین گوشی های هوشمند باشد. هرچند که این ترس بیشتر مربوط به دوربین های کامپکت رده پایین می شود.