دوربین دیجیتال نیکون کولپیکس ال 110

دوربین نیکون Coolpix L110 دوربین جدید سوپرزوم کمپانی نیکون می‌باشد. این دوربین ۱۲.۲ مگاپیکسلی از لنز واید ۲۸-۴۲۰mm با توانایی زوم ۱۵X بهره می‌برد. چهار فن‌آوری لرزش‌گیر و ضد تارشدگی می‌توانند شارپ بودن عکس‌های گرفته شده توسط این دوربین را تضمین نمایند. این چهار فن‌آوری شامل Sensor-Shift VR, High ISO, Motion Detection و Best Shot Selector می‌باشند. مود Scene Auto Selector بهترین عکس را از بین آن‌ها انتخاب می‌نماید. در حالی که Easy Auto Mode کاری می‌کند که این دوربین تبدیل به دوربینی Point To Shoot شود. به علاوه بر روی نیکون L110 صفحه نمایش ۳ اینچی، مود ماکرو ۱cm، فن‌آوری تشخیص لبخند، چهره و چشمک نیز وجود دارد. یک مود عکاسی پیاپی نیز وجود دارد که قادر به عکاسی پشت سر هم با سرعت ۱۳ فریم بر ثانیه می‌باشد.امسال دوربین‌های SLR نیکون ۵۰ ساله می‌شوند. البته L110 یک دوربین SLR نمی‌باشد و یک محصول جدید در دوربین‌های سوپرزوم نیکون است که پس از دوربین‌های Coolpix S4 که در سال ۲۰۰۵ روانه‌ی بازار شد و S10 که هر دوی آن‌ها زوم ۱۰X را ارایه می‌کردند آمده است. حرف “L” که در اول نام این مدل قرار دارد در حقیقت حرف نخست کلمه‌ی Life می‌باشد. بدین معنی که L110 دوربینی اتوماتیک و ساده در کاربری می‌باشد. در نگاه اول ممکن است به نظر بیاید که این دوربین چیزی متضاد را نشان می‌دهد چرا که دارای بدنه‌ای بزرگ، مشکی و مستحکم است و مشتری ممکن است کمی ناامید شود ولی بیشتر حجم این دوربین متعلق به لنز و دستگیره‌‌ی آن است. این دوربین از باتری‌های آلکالاین سایز AA استفاده می‌کند که در همان قسمت دستگیره جای می‌گیرند. نیکون L110 بسیار خوس‌دست است و در دست گرفتن این دوربین بسیار ساده و راحت می‌باشد. هنگام در دست گرفتن کمی‌احساس پلاستیکی بودن را به دست شما القاء می‌کند ولی از کیفیت ساخت بسیار بالایی برخوردار است. قسمت جلویی دوربین نیکون L110 توسط لنز بزرگ آن اشغال شده است و به محض روشن کردن دوربین، لنز به سمت بیرون حرکت می‌کند. تمام عملیات زوم با لنز آن در داخل صورت می‌گیرد و در آن هنگام بیرون نمی‌آید. در حالت واید نسبت کانونی آن F/3.5 و در حالت زوم F/4.5 می‌باشد. نیکون بر روی این دوربین از فن‌آوری لرزش‌گیر اپتیکال VR برای خنثی کردن لرزش دست استفاده کرده است. در تست‌هایی که انجام دادیم متوجه شدیم که در این دوربین سیستم لرزش‌گیر تاثیر به سزایی در شارپ بودن تصاویر دارد. در سمت چپ و راست لنز می‌توان لامپ کمک کننده به اتوفوکوس و Self-Timer و نیز میکروفون را مشاهده کرد.دکمه‌های کنترل نسبتا کمی بر روی بدنه‌ی این دوربین مشاهده می‌شود. هرچند که بدنه‌ی بزرگ آن اجازه‌ی بیشتر از این را نیز می‌داد. در قسمت بالای آن دکمه‌ی شاتر و نیز پاور قرار دارد که توسط اهرم زوم محاصره شده است. فلاش دوربین به هیچ وجه به طور خودکار بالا نمی‌آید و باید به وسیله‌ی نوک انگشتانتان این کار را انجام دهید. هرچند که دکمه‌ای هم برای آن کار وجود ندارد. این یکی از به ندرت‌ترین ویژگی‌هایی می‌باشد که دوربین به طور خودکار برای شما انجام نمی‌دهد. بیشتر قسمت پشتی دوربین را صفحه نمایش ۳ اینچی آن اشغال کرده است که رزولوشن ۲۳۰,۰۰۰ پیکسل را ارایه می‌دهد. این عدد خیلی بالایی نمی‌باشد ولی کافی است. کنترل‌های قسمت پشت دوربین به دکمه‌های Mode, Play Back، دکمه‌های چهار طرفه‌ی Navigation Pad و دکمه‌های Menu و Erase محدود می‌شوند. چهار دکمه‌ی Navigation Pad چهار عملکرد مهم را انجام می‌دهند که خوشبختانه جبران نوردهی نیز شامل آن‌ها می‌شود. سه دکمه‌ی دیگر Macro, Self-Timer و Flash Mode می‌باشند.سمت چپ دوربین پورت‌های USB, AV OUT و DC وجود دارند که یک درب آن‌ها را پنهان کرده. در بالای این سه پورت اسپیکرها و محل بستن بند دوربین نیز وجود دارد. در قسمت زیر دوربین محل پیچ اتصال سه پایه وجود دارد که فلزی است و در محور اپتیکی لنز دوربین قرار ندارد. در کنار آن هم قسمت قرارگیری باتری و کارت حافظه طراحی شده. این که آن‌ها را در یک قسمت طراحی کرده‌اند فکر چندان بدی هم نبوده است. انرژی دوربین نیکون L110 از ۴ عدد باتری قلمی‌سایز AA تامین می‌شود که وقتی درب این قسمت را باز کنید چیزی برای جلوگیری از بیرون پریدن باتری‌ها وجود ندارد و باید مراقب باشید. این دوربین از کارت حافظه‌ی SD پشتیبانی می‌کند و نیز مجهز به ۴۴MB حافظه‌ی داخلی می‌باشد.نیکون L110 در عملکردها بسیار اتوماتیک است و به محض روشن کردن می‌توانید با آن عکاسی کنید و این یعنی اینکه که کنترل‌های دستی نظیر Shutter یا Aperture Priority بر روی این دوربین وجود ندارد. یک نکته‌ی مهم دیگر این است که ISO نیز به صورت دستی قابل تنظیم نیست. هر سوژه‌ای که جلوی این دوربین قرار بگیرد به طور خودکار برای آن قابل تشخیص خواهد بود و دوربین می‌تواند با توجه به آن که سوژه جزو Portrait, Landscape, Night Landscape, Night Portrait, Close-Up و یا Backlight قرار بگیرد تنظیمات را انجام دهد.ویژگی جذاب دیگر در این دوربین مود Sport Continuous می‌باشد که توانایی عکاسی پیاپی با سرعت ۱۳ فریم بر ثانیه تا ۳۰ عکس در یک ردیف را به دوربین می‌دهد و تضمین می‌کند که سوژه همواره در بهترین حالت فوکوس باشد. البته بیشترین رزولوشن ارایه شده در این مود ۳ مگاپیکسل می‌باشد. در هنگام تست دوربین متوجه شدیم که در حالت واید و عمق میدان زیاد، فوکوس خودکار بدون هیچ خطایی عمل می‌کند ولی متاسفانه در حالت زوم کامل که معمولا در صحنه‌های ورزشی نیز به کار می‌آید در فوکوس اتوماتیک کمی خطا مشاهده می‌شود.دوربین نیکون L110 از جهات بسیاری ما را تحت تاثیر قرار داد. این که کنترل دستی برای سرعت شاتر، ISO و یا گشودگی دهانه وجود ندارد به این معنی می‌باشد که شما می‌توانید تمرکز بیشتری بر روی محتوای عکس و یا کادربندی داشته باشید، ولی نمی‌توانید هرگونه که مایل هستید عمل نوردهی را بر روی عکس خود انجام دهید چرا که دوربین به صورت خودکار این کار را برای شما انجام خواهد داد. نکات جالب دیگری هم بر روی نیکون L110 وجود دارد. برای مثال وقتی در مود Play Back هستید نمی‌توانید همانند دیگر دوربین‌ها با فشردن دکمه‌ی شاتر تا نیمه به مود عکاسی دسترسی پیدا کنید. برای اولین‌بار من خودم را در حالی یافتم که نمی‌توانستم به مود عکاسی بروم. تنها راه فشردن دوباره‌ی دکمه‌ی Play Back می‌باشد. دوربین نیکون L110 توانایی ضبط ویدیویی HD را ندارد ولی ضبط ویدیویی در مود معمولی را با کیفیت بسیار خوبی انجام می‌دهد. سیستم لرزش‌گیر VR در هنگام ضبط ویدیو مقدور نمی‌باشد، ولی سیستم لرزش‌گیر دیجیتال کارآیی خوبی دارد. در ضمن هنگام فیلم‌برداری نمی‌توانید از زوم اپتیکال بهره‌مند شوید. در کل نیکون L110 دوربینی بسیار زیبا و خوش‌دست است که برای عکاسی از چشم‌اندازهای طبیعی و عکاسی تفریحی و نه‌چندان حرفه‌ای بسیار مناسب می‌باشد و به کسانی که علاقه‌ای به درگیر شدن با تنظیمات پیچیده‌ی دوربین ندارند پیشنهاد می‌شود. ناگفته نماند که توانایی زوم اپتیکال ۱۵X نیز عکاسان بسیاری را به خود جذب می‌کند.