لپ تاپ 13 اینچی اپل مدل MacBook Pro با صفحه نمایش رتینا

بسیار خوب، مسئله این است که اگر پیش از این مدل Pro 15 Retina را دیده یا نقد و بررسی آن را خوانده باشید، نیمی از شناخت شما درباره‌ی pro 13 Retina تکمیل شده است. به جز سایز، واقعا این دو شبیه هستند. بهتر است که نخست از پورت‌ها و اتصالات شروع کنیم. در لبه‌ی سمت چپ دستگاه کانکتور جدید Magsafe2 مشاهده می‌شود که در کنار آن نیز می‌توانیم شاهد پورت دوتایی Thunderbolt، یک پورت USB 3.0 و جک هدفون باشیم. این درست شبیه به پیکربندی پورت‌های نسخه‌ی ۱۵ اینچی است. در لبه‌ی سمت راست هم به همین منوال است. در آن قسمت هم می‌توانیم پورت USB 3.0، پورت HDMI فول سایز و کارت خوان SDXC را مشاهده کنیم. پس همچنان خبری از پورت Ethernet نیست و برای اتصال آن باید از پورت Thunderbolt و آداپتور مخصوص بهره بگیرید. همچنین ندیدن درایو نوری هم برای ما ناراحت کننده است. از نظر اتصالات وایرلس نیز دقیقا همان ۸۰۲.۱۱a/b/g/n و Bluetooth 4.0 ی که بر روی نسخه‌ی ۱۵ اینچی وجود داشت بر روی این مدل هم یافت می‌شود. در بالای نمایشگر نیز می‌توان وب کم Face Time HD را مشاهده کرد. صدا هم از طریق میکروفون‌های استریوی داخلی می‌تواند گرفته شود و اسپیکرهای استریوی داخلی هم که طبق معمول وجود دارند. اما مهم‌ترین چیز در این میان نمایشگری است که رزولوشن آن خیلی بیشتر از ۱۰۸۰p می‌باشد.خوب، باید گفت که نمایشگر ۱۳.۳ اینچی، رزولوشن بی نظیر ۲۵۶۰×۱۶۰۰ پیکسل را ارائه می‌کند. این در حالیست که نمایشگر نسخه‌ی ۱۵ اینچی رزولوشن ۲۸۸۰×۱۸۰۰ پیکسلی دارد. مک بوک پروی ۱۳ اینچی قبلی نیز رزولوشن ۱۲۸۰×۸۰۰ پیکسل را ارائه می‌داد. درست است که رزولوشن ۴ برابر شده ولی به هر صورت مدل قبلی دارای درایو نوری بود. این را نیز بگوییم که با اینکه نمایشگر این نوت بوک از نوع مات نیست ولی بازتاب سطحی آن نسبت به مدل‌های پیشین کاهش چشم گیری داشته است. گرافیک این نوت بوک از نوع On Board مدل Intel HD 4000 می‌باشد و این در حالیست که نسخه‌ی ۱۵ اینچی دارای کارت گرافیکی مستقل NVIDIA GeForce GT 650M با یک گیگابایت حافظه‌ی اختصاصی GDDR5 است. پردازنده نیز که به جای چهار هسته ای، از نوع دو هسته ای است. اما از همه‌ی این‌ها گذشته، اکنون شما با نوت بوک بسیار شیک، خوش ساخت، قدرتمند و با نمایشگر فوق‌العاده ای روبرو هستید که حرف نخست را در ارائه‌ی کیفیت می‌زند. این مدل از مدل پیشینش تا ۲۰ درصد باریک‌تر می‌باشد. در ابعاد دیگر هم مقداری کاهش مشاهده می‌شود. با وزن تنها ۱.۶۲ کیلوگرم نیز باز هم مقداری از مدل پیشین سبک‌تر می‌باشد. در حقیقت می‌توان گفت که وزن آن خیلی به MacBook Air با وزن ۱.۳۵ کیلوگرم نزدیک است. صفحه کلید با نور پس زمینه هم کاملا دوست داشتنی است و شما می‌توانید میزان روشنایی آن را تنظیم کنید. به عنوان یک مدل Pro، کلیدهای آن مقداری عمق عملکرد و پاسخ گویی بهتری نسبت به Air دارند. اسپیکرها اکنون در زیر صفحه کلید قرار گرفته‌اند و برای کارهای معمولی بلندی و کیفیت صدای مناسبی را ارائه می‌دهند. باز هم اگر بخواهیم در مورد نمایشگر توضیح دهیم، باید گفت که مثل نسخه‌ی ۱۵ اینچی، تا به حال پنلی با این کیفیت ندیده‌ایم. در مورد رزولوشن دیگر صحبتی نمی‌کنیم ولی روشنایی این نمایشگر در حد ۳۰۰nit ثبت شده که با توجه به سطح نسبتا با براقیت کمی که دارد واقعا فراتر از حد نیاز است. کنتراست و کیفیت دید از زاویه هم که دیگر واقعا حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارند. اینکه رنگ‌ها کمی گرم‌تر یا سردتر باشند و اینکه اگر شما به عنوان یک عکاس به نمایشگری با رنگ‌های دقیق احتیاج داشته باشید، دیگر به نرم افزارهای کالیبره کننده‌ی نمایشگر بر می‌گردد. چنین نمایشگری حقیقتا مناسب ویرایش عکس است. به نظر ما تراز سفیدی حالت پیش‌فرض خوب است ولی می‌توانید آن را کالیبره هم بکنید. با سخت افزار داخلی کاملا یکسان، می‌توان گفت که عملکردهای این نوت بوک خیلی شبیه به مدل پیشین غیر رتینایش می‌باشد. با وجود بهره گیری از پردازنده‌ی دو هسته ای Intel Core i5، اگر کاربری شما از این لپ تاپ در زمینه‌هایی چون رندر کردن ویدیوها، ویرایش عکس و در کل کارهای گرافیکی نباشد، از نظر عملکرد تفاوت چندانی بین آن و نسخه‌ی ۱۵ اینچی احساس نخواهید کرد. اپل ادعا می‌کند که شارژدهی باتری این نوت بوک در حد و اندازه‌ی مدل ۱۵ اینچی و در تست استاندارد در حدود ۷ ساعت است. با این حال در تست‌هایی که خود ما انجام دادیم مقداری ضعیف‌تر از نسخه‌ی ۱۵ اینچی عمل می‌کند. با پخش مداوم یک ویدیو، در حالی که روشنایی نمایشگر بر روی یک مقدار ثابت است و Wi-Fi نیز روشن می‌باشد، باتری این نوت بوک در حدود ۲۰ دقیقه کمتر از ۱۳ Air و ۴۵ دقیقه کمتر از مدل پیشین خودش دوام می‌آورد. در کل باید گفت که Pro 13 Retina یک پیشرفت کامل نسبت به مدل پیشینش به حساب می‌آید. شارژدهی کمتر باتری و نداشتن درایو نوری را که کنار بگذاریم، نمایشگر با رزولوشن بالاتر خود یک جهش بزرگ محسوب می‌شود. سبک‌تر، باریک‌تر و کوچک‌تر بودن را نیز باید به آن بیفزاییم چرا که همین‌ها باعث می‌شوند از این نظر این نوت بوک به Air 13 نزدیک شود. از نظر عملکردی هم باید گفت که خوب تنها ضعف این نوت بوک نسبت به نسخه‌ی ۱۵ اینچی‌اش در نداشتن کارت گرافیکی مستقل است. به هر صورت احتمالا نوع کاربری کسی که نوت بوکی بدون درایو نوری و در این سایز را می‌خرد هم با کسی که نسخه‌ی ۱۵ اینچی را تهیه می‌کند تفاوت خواهد کرد و بنابراین اساسا ممکن است به کارت گرافیکی مستقل احتیاج نداشته باشد.