خودرو تویوتا Hiace اتوماتیک سال 2017

تویوتا هایس به طور کلی در بازارهای جهانی در چهار استایل بدنه‌ی مختلف با دو طول محور متفاوت عرضه می‌شود که مدل مورد بررسی ما علاوه بر داشتن سقفی بلندتر، دارای طول محور بسیار بلندی (SLWB) است. ارتفاع این مدل در مقایسه با مدل‌های معمولی با محور بلند (LWB)، ۳۸۵ میلی‌متر بیشتر بوده و طول محور آن ۶۵۰ میلی‌متر بلندتر است. تمامی مدل‌های پایه‌ی تویوتا هایس از تجهیزات استانداردی از جمله چراغ‌های روشنایی در روز (DRL)، سیستم تهویه‌ی مطبوع، قفل مرکزی از راه دور، کروز کنترل و سیستم صوتی با دو اسپیکر همراه با پورت USB و ارتباط بلوتوث که قابلیت کنترل آن از روی غربیلک فرمان ممکن است، برخوردار می‌باشند. علاوه بر این، دوربین دید عقب خودرو که از مدل سال گذشته به هایس اضافه شده بود، در این مدل هم با نمایشگر ۳.۰ اینچی خود به صورت استاندارد حضور دارد و درست بر روی قسمت بالای آینه‌ی پشت خودرو قرار گرفته است.

پس از گذشت پنج نسل و پنج دهه از تولید خودرو، تویوتا هایس همچنان به طور دردناکی از طراحی «کابین بر روی پیشرانه» استفاده می‌کند که در آن صندلی راننده و سرنشین جلو درست بر روی چرخ‌های جلو قرار گرفته‌اند. اگر چه این شیوه‌ی طراحی، دید جلوی مناسبی را در فضاهای تنگ ایجاد کرده و علاوه بر آن، شعاع چرخش بی‌نظیری را به تویوتا هایس می‌بخشد، اما نقطه‌ی ضعف آن موقعیت رانندگی قائم و ناراحت راننده است. سایر رقبای هایس که از طراحی موتور-جلو استفاده می‌کنند و شکل و شمایلی شبیه به خودروهای سواری دارند، با این مشکل مواجه نبوده و علاوه بر آن، ورود و خروج به خودرو هم آسان‌تر صورت می‌گیرد.

مدل فشرده‌ی خودرو با طول محور ۲۵۷۰ میلی‌متری نسبت به سایر رقبا کوتاه‌تر به نظر می‌رسد. قرارگرفتن محور محرک در قسمت عقب خودرو ترکیب ایده‌آل و اثبات‌شده‌ای را میان سیستم تعلیق دوجناغی فنر و سیم‌پیچ در محور جلو و سیستم تعلیق قدرتمند فنر تیغه‌ای (لایه‌ای) در محور عقب ارائه کرده است اما ترمزهای طبلی عقب کمی بیش از حد قدیمی می‌رسند و بسیاری از رقیبان خودرو از ترمزهای دیسکی بر روی هر چهار چرخ خود استفاده می‌کنند.

برخلاف رقبایی مثل هیوندای iLoad که از پایه و اساس برای حمل بار ساخته شده‌اند، خبری از دیوار جداکننده بین محدوده‌ی کابین و فضای بار نیست. این مسئله تنها باعث ایجاد مشکلاتی مثل سر و صدا نشده بلکه از نظر ایمنی هم می‌تواند خطرآفرین باشد، مگر اینکه حداقل از یک توری فولادی برای جداکردن این دو فضا استفاده شود. قابلیت دسترسی به ردیف عقب صندلی‌ها از طریق درب‌های کشویی بزرگ در هر دو طرف به راحتی هر چه تمام‌تر ممکن خواهد بود. همچنین برای دسترسی به فضای بار، درب صندوق عقب به سمت بالا باز می‌شود اما قابلیت استفاده از درب‌های دوقلو در این قسمت برای دسترسی لیفتراک به آن حتی به صورت سفارشی وجود ندارد در حالی که رقبایی مثل هیوندای iLoad از این امکان برخوردار هستند.

چند پیشرانه‌ی مختلف در هر دو نوع بنزینی و دیزلی برای تویوتا هایس در نظر گرفته شده است که مدل داخلی خودرو از مدل بنزینی این مجموعه استفاده می‌کند. این پیشرانه‌ی ۲.۷ لیتری از خانواده‌ی پیشرانه‌های Toyota TR با کد ۲TR-FE است که با آرایش چهار سیلندر خطی (I4) و ۱۶ سوپاپ می‌تواند حداکثر توان ۱۴۹ اسب بخار در دور موتور ۴۸۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور ۲۴۱ نیوتن متر را در ۳۸۰۰ دور بر دقیقه تولید کند. در کنار این پیشرانه، از یک گیربکس اتوماتیک چهار سرعته استفاده شده است و گیربکس دستی پنج سرعته هم بر روی مدل‌های جهانی خودرو ارائه می‌شود. مصرف سوخت ترکیبی تویوتا هایس به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رانندگی، ۱۱.۶ لیتر (۱۲.۵ لیتر در شهر/ ۱۰.۷ لیتر در بزرگراه) است.

تویوتا هایس در تست‌های تصادف موسسه‌ی استرالیایی ارزیابی ایمنی خودروهای تازه (ANCAP) موفق به دریافت چهار ستاره‌ی ایمنی از مجموع پنج ستاره‌ی ایمنی شده است که اگر چه عملکرد بدی به شمار نمی‌آید، اما تعدادی از رقیبان با دریافت پنج ستاره‌ی کامل در تست‌های مشابه، سطح بالاتری از ایمنی را برای مشتریان خود ارائه می‌کنند. عملکرد هایس به تفکیک در بخش برخورد قسمت میانی جلو ۹.۵ از ۱۶ و برخورد جانبی ۱۶ از ۱۶ بوده است. این خودرو از امکانات ایمنی استانداردی از جمله دو عدد کیسه‌ی هوای ایمنی، سیستم الکترونیکی کنترل پایداری، سیستم ترمز ضد قفل (ABS) همراه با سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) و کمک‌ترمز (BA)، سیستم حفظ خودرو در سراشیبی به هنگام استارت و هشدار توقف اضطراری برخوردار است.

تویوتا هایس در سالیان عرضه‌ی خود به موفقیت‌های بسیاری دست یافته و به نظر می‌رسد که همچنان می‌تواند این کار را انجام دهد؛ اگر چه نسل حاضر آن بیش از یک دهه را سپری کرده و کهولت سن خود را در بخش‌هایی مثل کیفیت ساخت، عایق‌بندی کابین و راحتی سرنشینان و راننده نشان می‌دهد. در واقع، سپری‌کردن یک روز کامل پشت فرمان این خودرو در مقایسه با سایر رقبای مدرن‌تر آن کار دشواری خواهد بود. شایعاتی در خصوص عرضه‌ی نسل جدیدی از این خودرو به گوش می‌رسد که امیدواریم حقیقت داشته باشد چرا تا همین لحظه هم کمپانی تویوتا زمان زیادی را از دست داده است.