محققان دانشگاه کاردیف، در مطالعه جدیدی به رمزگشایی مراحل اولیه انفجار ابرنواخترها با بازسازی نور ساطع شده در طول انفجار به کمک یادگیری ماشینی پرداخته اند.
پرجرم ترین ستاره های در حال مرگ می توانند برخی از درخشان ترین آتش بازی های طبیعت را تولید کنند، یعنی انفجارهای ابرنواختر. این ها می توانند برای بررسی فواصل در فضا، پاسخ به سؤالات در مورد جهان ما، و همچنین تولید بسیاری از موادی که جهان اطراف ما را تشکیل می دهند، استفاده شوند.
فیزیک حاکم بر یک ابرنواختر در صدها روز پس از انفجار آن تغییر می کند. عکس های فوری از این فیزیک را می توان بر حسب طیف یک ابرنواختر ثبت کرد، جایی که نور به شکلی که رنگ ها را در رنگین کمان می‌بینیم پراکنده می شود.
طیف، شامل امضای عناصر در انفجار است و می تواند شرایط درگیر را آشکار کند. با این حال، این یک منبع محدود است. طیف های بیشتر اطلاعات مهمی در مورد فیزیک همواره در حال تکامل پیرامون ابرنواخترها و توانایی بیشتری برای مقایسه و مطالعه جمعیت های آن ها در طول زمان کیهانی تا آغاز جهان فراهم می‌کند.
محققان در این مطالعه، به پر کردن این اطلاعات گمشده با استفاده از یادگیری ماشینی می پردازند. الگوریتم های یادگیری ماشین می توانند طیف های مصنوعی کامل را بر اساس تنها چند نقطه داده بسازند که به راحتی از ابرنواخترهای مشاهده شده قبلی اندازه گیری می شوند. به گزارش سیناپرس، تیم تحقیقاتی متوجه شد که طیف های مصنوعی آن ها، بسیاری از ویژگی هایی را که در انفجارهای ابرنواختر واقعی دیده می شود، بازتولید می کند.
محققان اظهار داشته اند: یادگیری ماشینی می تواند به ما در کشف الگوها و حتی ایده‌های جدیدی در فیزیک در مورد حجم عظیمی از داده های ابرنواخترها که اکنون و در آینده قابل پیش‌بینی هستند، کمک کند.
به گزارش سیناپرس، نتایج تحقیقاتی فوق در نشست ملی نجوم ۲۰۲۲ ارائه شده اند.
