طی سال های گذشته احتمالا بارها با اصطلاح بارور کردن ابرها مواجه شده اید. در این روش، دولت ها با تکیه بر فناوری های جدید تلاش می کنند ابرهای موجود در مسیرهای مورد نظرشان را تلقیح کرده و در نتیجه شاهد بارش باران باشیم.
توانایی کنترل آب و هوا برای سال ها یک ایده فانتزی و در انحصار داستان های علمی تخیلی محسوب می شد اما از دهه ۱۹۴۰ میلادی به بعد، دانشمندان عناصری را برای باروری ابرها ابداع کردند که امکان ایجاد بارش مصنوعی را به دولت ها می داد.
همانطور که از نام آن پیداست، بارورسازی ابرها فرآیندی است که طی آن دانه هایی به شکل نمک خوراکی ساده یا یدید نقره در جو آزاد می شوند تا ابرها تحریک شده و باران مصنوعی را ایجاد کنند.
ابرها به دلیل ماهیت خود زمانی تشکیل می شوند که مولکول های آب تبخیر شده در اطراف غبار و یخ جوی متراکم می شوند که در علم هواشناسی به عنوان هسته شناخته می شوند. همانطور که قطرات آب بیشتری در اطراف هسته جمع می شوند، قطرات بزرگتر با هم برخورد کرده و شروع به تشکیل ابر می کنند. این بذر طبیعی همان چیزی است که دانشمندان توانسته‌ اند با استفاده از مواد پاشیده شده توسط هواپیما به روی ابر یا حتی به کمک شلیک موشک‌ های زمینی تکرار کنند.
با این حال، این فرآیند نمی تواند ابرهای رقیق را بارور کند. از نظر فنی ابتدا باید مقداری بخار آب یا ابرهای جوان در منطقه وجود داشته باشد تا دانه های مصنوعی بتوانند ابرها را تشکیل دهند. ممکن است در وهله اول این سوال مطرح شود که اساس چرا باید این کار را انجام داده و ابرها را بارور کنیم. به گفته محققان، بارورسازی ابرها می تواند راه نجاتی برای مبارزه با خشکسالی مناطقی در سراسر جهان باشد که میزان بارندگی در آنها کم است.
به عنوان مثال، یکی از مشتاق ترین کشورها برای اجرای برنامه های باروری ابرها، امارات متحده عربی است. به گزارش سیناپرس،  محیط خشک امارات متحده عربی به عنوان یکی از خشک ترین کشورهای روی زمین، سالانه تنها حدود ۱۲۰ میلی متر بارندگی دریافت می کند. بنابراین برنامه‌ های بارور سازی ابر ها با هدف افزایش بارندگی برای کمک به فعالیت‌های کشاورزی حیاتی است.
با این حال، ایجاد باران برای آبیاری گیاهان تنها یکی از دلایل باروری ابرها است. این عمل علاوه بر کمک به کشاورزی، راه حلی برای انواع مشکلات آب و هوایی است. تاکنون به دلایل مختلفی از این روش استفاده شده است و ایجاد بارندگی استراتژیک برای ایجاد راه برای آسمان آبی در المپیک ۲۰۰۸ پکن تا باروری ابراها با هدف جلوگیری از طوفان های تگرگ شدید که باعث آسیب فیزیکی به محصولات می شود از جمله این موارد محسوب می شوند.