مطالعه‌ای که به‌تازگی منتشر شده است، نشان می‌دهد که بین تغییرات اقلیمی در گذشته و کاهش اندازه مغز انسان ارتباط معناداری وجود دارد؛ واکنشی تطبیقی که از تجزیه‌وتحلیل سوابق اقلیمی و بقایای انسان در یک دوره ۵۰,۰۰۰ ساله به‌دست آمده است.
این تحقیق با تأکید بر تأثیر تغییرات اقلیمی بر اندازه مغز و درنهایت رفتار انسان، به روند گرمایش جهانی در سال‌های اخیر اشاره کرده و آن را مسئله‌ای قابل تأمل عنوان می‌کند.
تغییرات اقلیمی و اندازه مغز انسان
در این تحقیق داده‌هایی در مورد اندازه جمجمه از ده منبع مجزا به‌دست آمد که درمجموع ۳۷۳ اندازه‌گیری از ۲۹۸ استخوان انسان در ۵۰,۰۰۰ سال را شامل می‌شد. به این داده‌ها، تخمین اندازه بدن با توجه به منطقه جغرافیایی و جنسیت برای تخمین اندازه مغز نیز اضافه شد. فسیل‌ها براساس مدت‌زمانی که زندگی می‌کردند، به چهار دوره سنی مختلف تقسیم شدند: ۱۰۰ سال، ۵۰۰۰ سال، ۱۰۰۰۰ سال و ۱۵۰۰۰ سال.
سپس اندازه مغز با چهار رکورد اقلیمی مقایسه شد. تجزیه‌وتحلیل یک الگوی کلی نشان داد که تغییر اندازه مغز با تغییرات اقلیمی و افزایش و کاهش دما مرتبط بوده و به‌ویژه در طول دوره‌های گرمایشی، متوسط اندازه مغز انسان به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است.
محققان خاطرنشان می‌کنند که حتی کاهش جزئی در اندازه مغز انسان می‌تواند بر کل فیزیولوژی تأثیرات مخربی بگذارد. از طرفی، این مطالعه نشان داد که میزان رطوبت و بارندگی نیز بر رشد مغز تأثیر دارد. براساس این تحقیق عوامل محیطی مانند شکار، پوشش گیاهی یا فرهنگ و فناوری همگی می‌توانند در تغییر اندازه مغز انسان نقش داشته باشند.
هنوز سؤالات بسیاری در این زمینه وجود دارد، اما آنچه ما را به فکر وا می‌دارد، تغییرات اقلیمی و گرم‌شدن بیش‌از‌اندازه زمین و اثرات مخرب آن در سال‌های اخیر است که به‌نظر می‌رسد آن‌طور که باید مورد‌توجه قرار نگرفته است.
این مطالعه در Brain, Behavior and Evolution منتشر شده است.
