به گزارش از ساینس آلرت، میدان مغناطیسی قوی زمین می‌تواند انسان را از کشنده‌ترین اشعه‌ها محافظت کند. اشعه‌هایی که از شراره‌های خورشیدی، پرتوهای کیهانی و بخار موجود در منظومه‌شمسی تولید می‌شود.
فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی، حدود ۴۰۸ کیلومتر بالاتر از زمین قرار دارند و سطح بالایی از اشعه‌ها را دریافت می‌کنند اما زمانی‌که به زمین نزدیک‌تر شده میزان محافظت بیش‌تری در برابر اشعات دریافت می‌کنند به همین دلیل فضانوردان برای یک‌سال می‌توانند در مدار زندگی کنند. این اطلاعات درباره فضانوردانی که به ماه یا مریخ سفر کرده صدق نمی‌کند. فضانوردان در سفر آینده خود به ماه یا مریخ باید محافظ خود را همراه داشته باشند.
طبق مطالعات منتشر شده، در فضا نوع خاصی از قارچ در محیط‌هایی با تشعشع بالا رشد می‌کند که «کلادوسپوریوم اسفاروسپرموم» نام دارد و می‌تواند حفاظی اطراف فضانوردان در فضا ایجاد کند. قارچ کلادوسپوریوم اسفاروسپرموم یک قارچ رادیوتروفیک است که از برگ‌ها و شاخه‌های درحال پوسیدگی به‌وجود می‌آید.
قارچ کلادوسپوریوم اسفاروسپرموم نه‌تنها اشعه‌ را مسدود می‌کند بلکه از اشعه برای رشد خود استفاده کرده که به این فرآیند رادیو سنتز می‌گویند. رادیوسنتز جذب و متابولیسم تئوریزه شده توسط موجودات زنده، انرژی حاصل از تابش یونیزان تا فتوسنتز است. این قارچ از تشعشعات خورشید انرژی می‌گیرد، همانطور که بسیاری از گیاهان انرژی خود را از نور خورشید با فتوسنتز دریافت می‌کنند. قارچ‌های دوستدار تشعشع، روی زمین مانند گیاهان در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل اوکراین زنده می‌مانند.
سال ۲۰۱۹ در فضا محققان تعدادی قارچ به ایستگاه فضایی بین‌المللی انتقال داده و چگونگی رشد آن را در مدت ۳۰ روز بررسی و مقدار اشعه عبور داده‌شده از قارچ را اندازگیری کرده و با زمانی‌که قارچی در فضا وجود نداشت مقایسه کردند. آزمایشات نشان می‌دهد که سطح اشعه در بستر قارچ به ضخامت ۱.۷ میلی‌متر است. قارچ‌ها نه‌تنها در فضا ۲۱ درصد سریع‌تر از زمین رشد می‌کنند بلکه خود قارچ‌ها می‌تواند نقش سپر محافظ را برای فضانوردان بازی کند.