کارخانه‌ی باسابقه‌ی «دوو» در سال ۱۹۸۶، مدل سواری «ریسر» یا «پونتیاک lemans» را در امریکا روانه‌ی بازار کرد که تولیدش در سال ۱۹۹۷ متوقف شد. این مدل بر پایه‌ی پلت‌فرم خودروی اپل Kadett و در دو نسل تولید شد که نسل بعدی آن به «دوو سیلو» معروف است. دوو سیلو ماشینی چابک با هندلینگ خوب بود که به صورت هاچ‌بک و سدان عرضه می‌شد. بررسی ما درخصوص همین نسل دوم است. در بخش فنی دوو سیلو مدل ۲۰۰۰ دنده دستی، به پیشرانه‌ی ۱۵۹۸ سی‌سی آن می‌پردازیم که توان تولیدی برابر ۱۰۰ اسب‌بخار در دور ۵۸۰۰ و گشتاور فوق‌العاده‌ی ۱۳۵ نیوتن‌متر در دور ۳۴۰۰ را تولید می کند که از طریق یک جعبهدندهی پنج‌سرعته به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. این پیشرانه به صورت فول‌انژکتور بوده و ضریب تراکمی برابر با ۹.۸:۱ دارد که شتاب ۰ تا ۱۰۰ برابر ۱۲.۲ و حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر را به دنبال خواهد داشت. دوو سیلو از آیرودینامیک بسیار عالی و هندلینگ خوبی برخوردار است و خودرویی با ایمنی مطلوب به‌شمار می‌آید. از تجهیزات رفاهی و ایمنی دوو سیلو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: آنتن برقی، چراغ مطالعه برای سرنشینان عقب، شیشه‌های برقی برای جلو و عقب، ساعت کریستال مایع، کمربند ایمنی سه‌تایی برای سرنشینان عقب، دور موتور، کولر، امکان تنظیم نور چراغ‌های پشت آمپر، امکان تنظیم سرعت حرکت برفپاککن، چراغ صندوق عقب و داشبورد، صندوق عقب بزرگ، شیشه‌ی گرمکن عقب، آینه‌ی شب و روز، صندوق پران و فرمان هیدرولیک که امکانات بسیار خوبی محسوب می‌شوند.
دوو LeMans یک خودروی فشرده بود که نسل اول آن توسط کمپانی کره‌ای دوو بین سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۴ تولید و عرضه شد. نسل دوم این خودرو که بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ به تولید می‌رسید از نام تازه‌ی دوو سیلو «Cielo» استفاده کرد. این خودرو از نظر مکانیکی مشابه LeMans بود اما تفاوت‌های ظاهری اندکی به خصوص در نمای جلو با نمونه‌ی قبلی داشت. پای خودروی دوو سیلو از سال ۱۳۷۵ و توسط شرکت کرمان خودرو به ایران باز شد، اما ورشکستگی کمپانی دوو و اعطای مالکیت آن به شرکت جنرال موتورز آمریکا همه چیز را به هم ریخت و از آنجایی که کشور ایران در لیست تحریم‌های آن زمان قرار گرفته بود، ارتباط این شرکت با ایران قطع شد و تولید خودروهای دوو توسط شرکت کرمان موتور در سال ۱۳۸۳ متوقف گردید.
طراحی خودرو
ممکن است طراحی دوو سیلو از نگاه امروزی چندان دلچسب و جذاب به نظر نرسد، اما نباید فراموش کرد که طراحی و تولید این خودرو به دهه‌ی هفتاد باز می‌گردد و اگر دوو سیلو را در کنار خودروهای بسیار زشت آن روزگار قرار دهید، به سطح آینده‌نگری و سلیقه‌ی طراحان آن پی خواهید برد چرا که دوو سیلو در حال حاضر هم از نظر طراحی ظاهری بسیار بهتر از برخی مدل‌های داخلی است. نمای جلوی خودرو با طراحی زیبای چراغ‌های جلو و جلوپنجره‌ی باریک و کوچک آن یکی از نقاط قوت ظاهری سیلو محسوب می‌شود.
اگر وارد دوو سیلو شویم، کابین خودرو به واقع در نوع خود از طراحی زیبایی برخوردار است. کیفیت مواد و پوشش‌های داخلی خودرو از جمله پوشش پارچه‌ای صندلی‌ها بسیار مناسب و در حد قابل‌قبول است؛ همچنین تناسب ابعادی داخل کابین به خوبی حفظ شده و طراحی دو رنگ داشبورد زیبایی آن را دو چندان کرده است. اما بدون شک بزرگترین نقطه‌ی ضعف دوو سیلو را می‌توان فضای کم سرنشینان آن به خصوص در ردیف عقب صندلی‌ها و مخصوصاً در قسمت فضای پا دانست که باعث می‌شود تا در رانندگی‌های طولانی‌مدت این سرنشینان حس رضایت چندانی نداشته باشند.
عملکرد و پیشرانه‌ی خودرو
خودروی دوو سیلو ۲۰۰۰ از پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری A15SMS بهره می‌برد. این پیشرانه از آرایش چهار سیلندر خطی (I4) با هشت سوپاپ (۸V) استفاده می‌کند. جابه‌جایی پیشرانه‌ی حاضر ۱۴۹۸ سی سی بوده و توانایی تولید حداکثر توان ۸۰ اسب بخار در دور موتور ۵۶۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۲۳ نیوتن متر در دور موتور ۳۲۰۰ دور بر دقیقه را دارد. این پیشرانه از استاندارد آلایندگی یورو ۳ برخوردار بود که در حال حاضر استاندارد چندان مناسبی به نظر نمی‌رسد. دوو سیلو با کمک این پیشرانه می‌تواند صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در ۱۲.۸ ثانیه سپری کند. با این تفاسیر، عملکرد خودرو را می‌توان تقریباً با پژو ۲۰۶ تیپ ۲ در یک حد و اندازه دانست. در این مدل یک گیربکس دستی ۵ سرعته وظیفه‌ی انتقال نیرو به محور محرک جلو (FWD) را برعهده دارد.
ایمنی خودرو
یکی از بخش‌های بحث‌برانگیز دوو سیلو را می‌توان ایمنی بسیار پایین این خودرو دانست. علی‌رغم اینکه کیفیت ساخت و مواد به کار رفته در طراحی بدنه‌ی دوو سیلو از مقاومت و استحکام بیشتری نسبت به مدل‌های رقیب به خصوص در بازار داخلی برخوردار است، اما سطح امکانات و تجهیزات این خودرو تقریباً نزدیک به صفر است! دوو سیلو فاقد هر گونه کیسه‌ی هوای ایمنی حتی برای راننده یا سرنشین جلو است. ترمزهای خودرو در قسمت جلو از نوع دیسکی و در قسمت عقب از نوع کفشکی با کاسه چرخ هستند و عملکرد آن‌ها هم چندان رضایت‌بخش نیست و بسیاری از خریداران انتقادات جدی نسبت به ترمزگیری خودرو در شرایط اضطراری داشتند؛ از طرفی عدم استفاده‌ی خودرو از سیستم ترمز ضد قفل (ABS) یا سیستم کنترل پایداری و یا سیستم کنترل کشش، مزید بر علت شده تا به هنگام ترمز هر لحظه امکان از دست رفتن کنترل خودرو وجود داشته باشد، از این حیث رانندگی با سرعت زیاد در دوو سیلو کار چندان عاقلانه‌ای به نظر نمی‌رسد!
جمع‌بندی
ویژگی‌های دوو سیلو باعث ایجاد یک دوقطبی شده که نه می‌توان از خرید آن صرفنظر کرد و نه می‌توان آن را پیشنهاد نمود! طراحی خودرو چه در بخش ظاهری و چه در قسمت کابین از نقاط قوت این مدل به شمار می‌آید و با وجود گذشت چندین سال از طراحی و عرضه‌ی آن، همچنان از منظر ظاهری قابل رقابت با بسیاری از خودروهای بازار امروز داخل کشور است. در بخش پیشرانه و عملکرد رانندگی هم، دوو سیلو با مشکل چندانی روبه‌رو نیست و مصرف سوخت خودرو هم در سطح قابل قبولی قرار دارد. اما نکته‌ی ضعف بزرگ خودرو که به راحتی نمی‌توان از کنار آن عبور کرد در واقع همان بحث ایمنی است. دوو سیلو متاسفانه تجهیزات ایمنی مختلفی را در اختیار سرنشینان خود قرار نمی‌دهد و بسیاری از تجهیزات استاندارد ایمنی که امروزه در بسیاری از خودروها پیدا می‌کنیم، در دوو سیلو یافت نمی‌شوند. از طرفی فضای سرنشینان هم به خصوص در قسمت عقب خودرو برای سفرهای طولانی مناسب نیست. در مجموع اگر می‌توانید با نقاط ضعف این خودرو کنار بیایید، سیلو با ظاهر متناسب خود قطعاً می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای شما باشد.
مشخصات
- ارتفاع
۱۳۹۳ سانتی‌متر
- عرض
۱۶۶۲
- تعداد سوپاپ
۸
- ویژگی‌های خودرو
استارت سوئیچی
- ویژگی‌های چراغ
چراغ ترمز عقب
- ویژگی‌های پیشرانه
تنفس طبیعی
- نوع فرمان
هیدرولیک
- نوع جعبه دنده (گیربکس)
دستی
- نوع ترمزهای جلو و عقب
دیسکی/کاسه‌ای
- محور محرک (دیفرانسیل)
جلو
- گرمکن صندلی
بدون گرمکن صندلی
- کلاس خودرو
سدان (صندوق دار)
- فاصله دو محور
۲۵۲۰ میلی‌متر
- طول
۴۴۸۲
- سوخت مصرفی
بنزینی
- سرد کن صندلی
ندارد
- حداکثر گشتاور
۱۳۲
- حداکثر توان
۷۵
- حجم مخزن سوخت
۴۰ لیتر
- حجم
۱۵۹۸ میلی‌لیتر
- جنس پوشش صندلی
پارچه
- تعداد سیلندر
۴
- تعداد سرنشین
۵
- تعداد دنده
۵
- تعداد درها
۴
- تعداد صندلی
۴
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.