نیسان در سال ۱۹۵۱ میلادی برای اولین بار، مدل نیسان store را معرفی کرد که از روی مدل افسانه‌ای جیپ willys طراحی و تولید شد که در سال ۱۹۵۹ نسل دوم آن را به نام نیسان پاترول عرضه کرد و تا به امروز شش نسل از این خودروی موفق به بازارهای جهانی راه پیدا کرده است. نسل مورد بررسی ما که در ایران هم وجود دارد، فیس‌لیفت و مدل ارتقایافته‌ی نسل سوم پاترول است.
در بخش فنی، نیسان پاترول ۳ دارای یک پیشرانه‌ی ۴ سیلندر خطی به ظرفیت ۲۶۷۹ سی‌سی است که توان تولیدی آن در مدل‌های مختلف به علت متنوع‌بودن طیف موتوری متفاوت است؛ اما به‌طورکلی توان پیشرانه‌ی۶ سیلندر آن ۱۳۵ اسب بخار در دور ۴۲۰۰ و گشتاور ۲۲۴ نیوتن‌متر است که این نیرو به کمک یک جعبه دنده‌ی ۵سرعته‌ی کمک‌دار به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود که در صورت نیاز می‌توان قدرت را به هر چهار چرخ داد؛ زیرا این ماشین، ۴wd یعنی چهار چرخ متحرک (۷۵% / ۲۵%) است. پاترول در عین سادگی، بسیار مقاوم است؛ چه از لحاظ پیشرانه و چه از لحاظ زیربندی و شاسی.
در بخش تجهیزات رفاهی و ایمنی، نیسان مجهز به تجهیزاتی نظیر ترمز دیسکی در چرخ‌های جلو، فرمان هیدرولیکی، سیستم تهویه‌ی مطبوع دستی، شیشه‌بالابرهای برقی جلو و عقب، سیستم صوتی با قابلیت پخش کاست، روکش پارچه‌ای صندلی، قفل مرکزی، جعبه‌دنده‌ی کمک‌دار و کولر است که در آن زمان امکانات خوبی تلقی می‌شد.
نیسان پاترول مجموعه‌ای از خودروهای بزرگ دو دیفرانسیل (چهار چرخ محرک) است که تولید آن از سال ۱۹۵۱ توسط کمپانی ژاپنی نیسان آغاز شد. نیسان پاترول به طور کلی به عنوان خودرویی سرسخت و قدرتمند در سراسر جهان شناخته می‌شود. رقیب اصلی این خودرو در زمان عرضه، تویوتا لندکروزر «Land Cruiser» بود. پاترول در آمریکای شمالی و کانادا تحت برند لوکس اینفینیتی «infiniti» و در دسته‌ی خودروهای شاسی‌بلند (SUV) لوکس رقابت می‌کند.
مقدمه
نیسان پاترول در دو مدل شاسی مختلف عرضه می‌شود؛ شاسی با فاصله‌ی بین دو محور کوتاه (SWB) که آن را با پاترول سه درب می‌شناسیم و شاسی با فاصله‌ی بین دو محور بلند (LWB) که به پاترول پنج درب معروف است. هر دوی این مدل‌ها در داخل ایران هم توسط شرکت پارس خودرو عرضه شده‌اند که هر کدام از پیشرانه‌ای متفاوت استفاده می‌کنند.
در بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۴، شرکت فورد استرالیا نیسان پاترول را با نام فورد ماوریک «Maverick» بازاریابی کرد. فورد ماوریک برای مدتی به عنوان رقیب نیسان پاترول اصلی شناخته می‌شد. همچنین در تعدادی از کشورهای اروپایی، نیسان پاترول توسط شرکت اسپانیایی اِبرو «Ebro» تحت عنوان «اِبرو پاترول» به فروش می‌رفت. از سال ۱۹۸۰ و با عرضه‌ی نسل چهارم نیسان پاترول، این خودرو در بازارهای ژاپن با نام نیسان سافاری «Safari» شناخته می‌شد و نیسان سافاری در واقع چیزی جز همان نسل چهارم به بعد نیسان پاترول نیست.
طراحی ظاهری
نیسان پاترول از طراحی بسیار ساده و در عین حال زیبایی برخوردار است و همین سبک طراحی باعث شد تا این مدل در مقایسه با رقیبان زمان خود، دیرتر کهنه شود. قسمت‌های مختلف بدنه‌ی پاترول از طراحی صاف و بدون پیچیدگی برخوردار هستند که نگهداری و تعمیر آن‌ها را بسیار راحت‌تر می‌کرد. با وجود اینکه ساختار خودرو بسیار کلاسیک طراحی شده و از طراحی‌های دوکی‌شکل امروزی فاصله‌ی زیادی دارد اما عملکرد آیرودینامیکی خودرو چندان بد نیست. عرض پاترول کم ولی طول آن بسیار بیشتر از رقیبان دیگر است؛ از طرفی درب صندوق عقب خودرو به شکلی طراحی شده که قراردادن و یا برداشتن بار از قسمت عقب به راحتی صورت می‌گیرد.
طراحی داخلی
کابین نیسان پاترول هم مشابه ساختار ظاهری آن از سادگی زیادی برخوردار است. استفاده از شیشه‌های بزرگ چه در بخش جانبی و چه در قسمت عقب باعث شده تا میدان دید وسیعی در اختیار سرنشینان و راننده‌ی خودرو قرار بگیرد. کیفیت پوشش‌ها و مواد خودرو داخلی کابین و استفاده از پوشش‌های پلاستیکی زیاد شاید چندان رضایت‌بخش نباشد اما ارگونومی کابین در مقایسه با رقیبان از سطح خوبی برخوردار بوده و کلیدها، دکمه‌ها یا کنترل‌های مختلف به راحتی در دسترس هستند.
امکانات رفاهی این مدل در حد رقبای زمان خود بوده و شامل تجهیزاتی از جمله فرمان هیدرولیک و سیستم تهویه‌ی مطبوع می‌شود. یکی دیگر از نقاط ضعف طراحی داخلی را می‌توان صندلی‌های خودرو دانست که به شکل صافی طراحی شدند و سرنشیان را به اصطلاح در بر نمی‌گیرند؛ به همین دلیل حمایت صندلی‌ها از سرنشیان به خصوص در پیچ‌ها چندان مناسب نیست، هر چند این مشکل با ارائه‌ی صندلی‌های جدیدتری که به پاجرویی معروف بودند به کلی برطرف شد.
عملکرد و پیشرانه‌ی خودرو
نیسان پاترول از پیشرانه‌های بسیار متنوعی در دو سری ۱۶۰ و ۲۶۰ خود استفاده می‌کرد که در هر دو دسته‌ی پیشرانه‌های بنزینی و پیشرانه‌های گازوئیلی (دیزلی) قرار می‌گرفتند؛ هر چند پیشرانه‌های گازوئیلی هیچ‌گاه در مدل‌های داخلی مورد استفاده قرار نگرفتند. بعضی از موتورهای استفاده شده در این خودرو تنها در تعداد معدودی از کشورها مورد استفاده (یا به نوعی مونتاژ) قرار گرفته است؛ از جمله پیشرانه‌ی سری Z نیسان که در کشور ما بر روی مدل سه درب قرار گرفته بود. یکی از نقاط ضعف بزرگ پیشرانه‌های نیسان پاترول در مقایسه با سایر رقبای هم عصر خود از جمله تویوتا، جیپ آهو و لندرور رنجرور را می‌توان مصرف سوخت بالای آن‌ها دانست، با این وجود عملکرد این پیشرانه‌ها در مقایسه با حجمشان از سطح قابل قبولی برخوردار بود. در ادامه به بررسی پیشرانه‌های مختلف این مدل می‌پردازیم:
پیشرانه‌ی ۲.۴ لیتری Z24: این پیشرانه تنها بر روی مدل‌های سه درب (یا همان دو درب) نیسان پاترول داخلی مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ پیشرانه‌ای که در همین دوره بر روی مدل‌هایی از جمله نیسان داتسون ۷۲۰ یا کمی بعد در نیسان وانت هم بر روی مدل‌های خارجی استفاده شد. این پیشرانه در ابتدا توسط ژاپن تولید می‌شد، اما به مرور قطعاتی از پیشرانه در شرکت داخلی مگاموتور مورد مونتاژ قرار گرفت و در نهایت، شرکت مگاموتور این پیشرانه را به طور کامل در داخل کشور تولید می‌کرد، به همین خاطر در میان خریداران مدل‌های سه درب نیسان پاترول با نام‌هایی چون پاترول Z و پاترول مگاموتور شناخته می‌شوند. یکی از مزایای نمونه‌ی کاملاً داخلی این پیشرانه سر و صدای بسیار کم آن بود که بسیاری آن را به سبب استفاده از قطعات و آلیاژهای سبک‌تر در این مدل می‌دانند. پیشرانه‌ی Z24 با جابه‌جایی ۲۳۸۹ سی سی از آرایش چهار سیلندر خطی (I4) استفاده می‌کرد و توانایی تولید حداکثر توان ۷۷ کیلووات (۱۰۳ اسب بخار) در دور موتور ۴۸۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۸۲ نیوتن متر در ۲۸۰۰ دور بر دقیقه را دارد.
پیشرانه‌ی ۲.۸ لیتری L28/L28E: پیشرانه‌ای با جابه‌جایی ۲۷۵۳ سی سی و آرایش شش سیلندر خطی (I6) که در مدل‌های داخلی مورد استفاده قرار نگرفت ولی در مدل‌های جهانی پاترول سه درب از آن بیشتر استفاده شد. این پیشرانه به خصوص در مدل L28E از قدرت و گشتاوری بالاتری نسبت به پیشرانه‌ی Z24 برخوردار بود و بر روی مدل‌های دیگری از جمله نیسان سدریک «Cedric» و نیسان گلوریا «Gloria» هم مورد استفاده قرار گرفت.
پیشرانه‌ی ۴.۰ لیتری P40: نوبت به قدرتمندترین پیشرانه‌ی این مجموعه می‌رسد که از آن بر روی مدل‌های پنج درب (معروف به مدل‌های چهار درب) استفاده می‌شد. این پیشرانه در واقع همان مدل P است که با اعمال تغییرات در سال ۱۹۶۵، قدرت و گشتاوری آن بهبود یافته است. این پیشرانه با آرایش شش سیلندر خطی (I6) بر روی نمونه‌های داخلی حداکثر توانی برابر با ۱۴۰ اسب بخار در ۴۰۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاوری معادل ۲۹۰ نیوتن متر در ۲۰۰۰ دور بر دقیقه دارد.
جمع‌بندی
نیسان پاترول یکی از خودروهای افسانه‌ای دهه‌ی شصت ایران است، خودرویی که به سبب ویژگی‌های منحصر به فرد خود به سرعت توسط سازمان‌های مختلف داخلی و نیروهای نظامی مورد استفاده قرار گرفت. نسل سوم نیسان پاترول در واقع اولین و آخرین مدلی بود که در داخل کشور تولید می‌شد؛ هر چند طراحی و تولید خودرو تا به امروز با عرضه‌ی نسل ششم آن ادامه پیدا کرده اما شاید هیچ خودرویی نتواند نوستالژی نسل سوم را برای ایرانیان ایجاد کند.
مشخصات
- ارتفاع
۱۹۸۰ سانتی‌متر
- طول
۴۲۳۰
- تعداد سوپاپ
۱۶
- ویژگی‌های خودرو
تنظیم برقی آینه‌ها
- ویژگی‌های پیشرانه
تنفس طبیعی
- نوع فرمان
هیدرولیک
- نوع جعبه دنده (گیربکس)
دستی
- نوع ترمزهای جلو و عقب
دیسکی/کاسه‌ای
- محور محرک (دیفرانسیل)
چهار چرخ
- گرم‌کن صندلی
بدون گرم‌کن صندلی
- کلاس خودرو
شاسی بلند (SUV)
- فاصله دو محور
۲۳۵۰ میلی‌متر
- عرض
۱۶۸۹
- سوخت مصرفی
بنزینی
- سرد کن صندلی
ندارد
- سانروف
بدون سانروف
- حداکثر گشتاور
۲۲۴
- حداکثر توان
۱۳۵
- حجم مخزن سوخت
۸۰ لیتر
- حجم
۲۶۷۹ میلی‌لیتر
- جنس پوشش صندلی
پارچه
- تعداد سیلندر
۴
- تعداد سرنشین
۵
- تعداد دنده
۵
- تعداد درها
۳
- تعداد صندلی
۵
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.