Item: خودرو بی ام دبلیو 2002 دنده ای سال 1974
Rating: 4.7
Author: کاربران سایت

سال ۱۹۶۸ اولین بی‌ام‌و ۲۰۰۲ از خط تولید خارج شد. این مدل با مجموعه فاکتورهایی نظیر جلوپنجره‌ی استیل براق، قالپاق‌های براق کرومی و خطوط کاملا صاف و ساختار جعبه‌ای اتاق، در کمال تعجب، اسپرت‌ترین کوپه‌ی مردمی دهه‌ی ۶۰ به‌شمار می‌رفت. اما همه‌چیز اینجا تمام نشد. بی‌ام‌و در نسل دوم ۲۰۰۲ زه پایین درها و البته جلوپنجره‌ی لاستیکی کاملا اسپرت و پشت‌سری‌های صندلی را اضافه می‌کند تا همچنان ۲۰۰۲ رقیب بزرگی برای تمام خودروهای کوپه‌ی اسپرت اروپا و حتی آمریکایی‌های مدعی باشد. حتی بی‌ام‌و در نسل‌های بعد فراتر از این می‌رود و محصولاتش را با رینگ‌های فلزی و تغییر چراغ‌های گرد به مستطیل به بازار عرضه می‌کند. اما BMW 2002 TURBO، مهم‌ترین ۲۰۰۲ تاریخ در کنار مدل‌های تولید محدود تارگا و کروک و خودرویی است که باعث تاریخ‌سازشدن ۲۰۰۲ شد. خودرویی که دقیقا در سال ۱۹۷۴ از خط تولید خارج شد، با ظاهری از همیشه تهاجمی‌تر اما با تغییراتی اساسی بازگشت. در نگاه اول، بخش‌های برآمده‌ی اضافه‌شده به گلگیر‌ها جلب‌توجه می‌کند که از جنس فایبر گلاس هستند و از طریق پرچ به گلگیرها چسبانده شده‌اند. همین‌طور فلاپ‌های اضافه‌شده به رکاب‌های خودرو و برچسب سه‌رنگ معروف بی‌ام‌و (آبی. قرمز. آبی تیره ) که از نقطه‌ی انتهایی گلگیر جلو آغاز شده و تا نزدیک گلگیر عقب امتداد پیدا می‌کند. خودروی افسانه‌ای از طریق قلب تپنده‌ی ۱۷۰ اسب‌بخاری خود، شتابی معادل ۷.۱ ثانیه را به ارمغان می‌آورد که از طریق جعبه‌دنده‌ی ۴ سرعته وظیفه‌ی انتقال نیرو به چرخ‌ها را داشت. برای مقایسه‌ی بهتر قدرت موتور باید بدانید که موتورهای مختلفی برای این خودرو تولید نیرو کرده‌اند. ولی به‌طور کلی باید گفت که موتور ۴ سیلندر خطی ۲۰۰۰ سی‌سی ۱۰۸ اسب‌بخاری آن ظرف ۱۳ ثانیه، ۲۰۰۲ را از صفر به ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رساند. در مدل TI با ۲۰ اسب قدرت بیشتر روبه‌رو هستیم که شتاب زیر ۱۰ ثانیه دارد. البته در سال ۱۹۷۱ مدل TII با موتور انژکتوری و شتاب حدود هشت ثانیه هم ساخته شد. مجموعه‌ی سیستم ترمز دیسکی به صورت استاندارد ستون‌های باریک و کوچک که زاویه دید ۳۶۰ درجه را برای راننده به همراه دارد و همچنین مجموعه‌ای از موتورهای بسیار قدرتمند و سریع BMW 2002 را به خودرویی کاملا مردمی و قابل‌استفاده برای مصرف روزانه تبدیل کرده است تا تمامی سطوح سلیقه‌ای را پوشش دهد.

طراحی و زیبایی

۵
مصرف سوخت

۳
راحتی سرنشین

۲
امکانات و قابلیت ها

۱
ارزش خرید نسبت به قیمت

۳

نقاط قوت

طراحی جذاب
قدرت بالا

نقاط ضعف

محصولات بخش فروشگاه

آلبوم موسیقی معرفی هنرمندان جوان زیر نظر استاد حسین علیزاده اثر جمعی از نوازندگان نشر ماهور

فرش پوست مدل Pu07

کیف جیبی دلسی مدل Aurore کد ۱۵۵۴۰۱۳

ساعت دیواری مدل نورآهنگ کد ۴

چراغ خطر عقب مدل sp مناسب برای هیوندای IX35

بلوز زنانه آرمانی اکسچنج مدل 3ZYH07YNP9Z-1100

مایو مردانه اسپیدو طرح پرچم انگلیس کد 1350

مایو مردانه اسپیدو طرح پرچم انگلیس کد ۱۳۵۰

دمپایی لاانگشتی زنانه مدل PK.2191

هزینه‌ی نگهداری

پس از کش و قوس‌های مالی سال ۱۹۵۰، بی ام دبلیو که پس از پایان جنگ جهانی دوم به طور عمده به تولید خودروهای لوکس روی آورده بود، تصمیم به عرضه‌ی خودروهای سدان کوچک با پیشرانه‌های ۱.۵ تا ۲.۰ لیتری گرفت و اینگونه بود که بی ام دبلیو «کلاس جدید» (New Class) متولد شد و اولین محصول آن که یک سدان چهار درب بود با نام ۱۵۰۰ در سال ۱۹۶۲ به عرضه رسید. از اوایل سال ۱۹۳۰، این اولین خودروی تماماً جدید این کمپانی بود که با پیشرانه‌ای تازه عرضه می‌شد. پس از عرضه‌ای این خودرو، مدل‌های ۱۸۰۰، ۱۶۰۰ و ۲۰۰۰ هم در ادامه آمدند که تولید هر کدام از آن‌ها همراه با تغییراتی در جهت تکمیل پیشرانه‌ی چهار سیلندر M10 بود.

مقدمه

همه‌ی ما ممکن است تا به حال لیستی از کارهایی که قبل از مرگ مایل به انجام آن‌ها هستیم، داشته باشیم اما اگر یکی از شیفتگان صنعت خودرو باشید، بدون شک در کنار آن لیست، لیستی از خودروهایی که قبل از مرگ باید حتماً یکبار رانندگی با آن‌ها را تجربه کنید هم به آن اضافه می‌شود. اگر بخواهیم در چیدمان این لیست کمی به شما کمک کنیم، نسل دوم آلفارومئو اسپایدر، فورد موستانگ دهه‌ی ۶۰ یا حتی یک کادیلاک کروک (کانورتیبل) دهه‌ی ۵۰ که با آن به دل بیابان‌ها بزنید، خودروهایی هستند که تجربه‌ی رانندگی نابی را در مقطعی از تاریخ عرضه کردند و نام خود را به عنوان ماندگارترین خودروها در یاد همه‌ی علاقه‌مندان این صنعت به ثبت رساندند. البته لیست ما همچنان تکمیل نشده و جای یک خودروی بزرگ در صدر آن همچنان خالی است.

این جایگاه بدون شک به بی ام دبلیو ۲۰۰۲ می‌رسد، خودرویی که با دماغه‌ی زاویه‌دار کوسه‌ای شکل و دو چراغ جلوی محدب که به صورت مجزا در دو طرف جلوپنجره‌ی کلیه‌ای شکل بی ام دبلیو قرار گرفتند، هر بیننده‌ای را در نگاه اول مجذوب خود می‌کند. بقیه‌ی قسمت‌های بی ام دبلیو ۲۰۰۲ یک خودروی جمع و جور جعبه‌ای شکل و در عین حال اسپرت را به نمایش می‌گذارند که با طراحی گرد قسمت عقب و چراغ‌های عقب گرد یا مربعی شکل مرسوم به اوج خود می‌رسد. با تمام این تفاسیر، مدل ۲۰۰۲ را می‌توان در یک کلام زیبا، جذاب و مجلل معرفی کرد.

ظهور سدان اسپرت

بسیاری از مشتاقان صنعت خودرو کمابیش با پیشینه‌ی بی ام دبلیو ۰۲ آشنایی دارند اما در ادامه داستان توسعه‌ی این مدل را به صورت خلاصه بیان می‌کنیم.

در سال ۱۹۶۶، بی ام دبلیو ۱۶۰۰-۲ به عنوان یک مدل توسعه‌یافته نسبت به مدل ۱۶۰۰ عرضه شد که با قیمت مناسب خود قابلیت خرید بالاتری داشت. این خودرو کوتاه‌تر بود، امکانات لوکس کمتری داشت و تنها از دو درب بهره می‌برد که عدد ۲ در ادامه‌ی نام آن هم به همین مورد اشاره می‌کرد. به دنبال سبک همیشگی بی ام دبلیو در نامگذاری مدل‌های کلاس جدید، بی ام دبلیو ۱۶۰۰-۲ (یا ۱۶۰۲ که بعدها آن را به این شکل نامیدند) پسوند «ti» را به خود گرفت که مخفف «touring international» بود. این مدل از پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری M10 با نسبت تراکم ۹.۵:۱ (۹.۵ به ۱) و کاربراتورهای جانبی Solex PHH بهره می‌برد که توانایی تولیدی توانی معادل ۱۰۵ اسب بخار را داشت. پس از آن، دو اتفاق همزمان رخ به وقوع پیوستند و در نهایت منجر به تولد بی ام دبلیو ۲۰۰۲ شدند.

در وهله‌ی اول، واردکننده‌ی آمریکایی بی ام دبلیو، مکس هافمن «Max Hoffman»، درخواست عرضه‌ی نسخه‌ی اسپورت‌تری از مدل ۱۶۰۲ را مطرح کرد چرا که مدل 1602ti توانایی عبور از استانداردهای آلایندگی آمریکا را نداشت. در همین زمان، هلموت برنر بونشچ «Helmut Werner Bonsch»، مدیر برنامه‌ریزی تولید BMW و الکس ون فالکنهاسن «Alex von Falkenhausen»، طراح پیشرانه‌ی M10 به هنگام رانندگی با یک مدل تغییریافته‌ی ۱۶۰۲ که از پیشرانه‌ی ۲.۰ لیتری سری ۲۰۰۰ استفاده می‌کرد، ایده‌ای به ذهنشان خطور کرد و آن عرضه‌ی عمومی مدل ۱۶۰۲ با پیشرانه‌ی ۲.۰ لیتری بود. به همین دلیل، بی ام دبلیو ۲۰۰۲ (که عدد ۲۰ در آن به پیشرانه‌ی ۲.۰ لیتری و ارقام ۰۲ به دو درب بودن خودرو اشاره دارند) متولد شد و آغازگر واقعی خودروهای سدان اسپرت لقب گرفت. بی ام دبلیو ۲۰۰۲ در دو نسخه‌ی متفاوت به عرضه رسید، نسخه‌ی استاندارد یک کاربراتوری که ۱۰۰ اسب بخار توان داشت و نسخه‌ی دو کاربراتوری ti که ۱۲۰ اسب بخار توان تولید می‌کرد. در سال ۱۹۷۴، ظاهر خودرو اندکی با تغییرات همراه بود از جمله ضربه‌گیرهای جلو و عقب بزرگتر که در راستای استانداردهای ایمنی آمریکا اضافه شدند و حذف چراغ‌های گرد عقب و استفاده از چراغ‌های مستطیلی شکل مرسوم به جای آن‌ها.

طراحی داخلی خودرو

فضای کابین بی ام دبلیو ۲۰۰۲ را در مقایسه با خودروهای دیگر زمان خود می‌توان لوکس و زیبا دانست. اگر چه صندلی‌های جلو فضای بسیاری را در هر جهت برای دو سرنشین بزرگسال فراهم می‌کنند، در قسمت فضای پای سرنشینان عقب کمی اجحاف شده است. در رابطه با فضای شانه و سر هم ما هیچ جایی برای عیب و ایراد پیدا نکردیم و از آنجایی که شیشه‌های جانبی خودرو به جای چرخش به سمت داخل خودرو، به بیرون آن تاب برداشته‌اند و بالشتک‌های جانبی در بخش آرنج اندکی به سمت صفحات فلزی خارجی حرکت کرده‌اند، فضای جانبی چشمگیری برای سرنشینان این خودرو فراهم شده است. در مجموع، کابین بی ام دبلیو ۲۰۰۲ بسیار خوش‌ساخت بوده و کیفیت مواد و پوشش‌های آن مناسب است و دقیقاً به سبب همین کیفیت است که خودروهای آلمانی مجللی مثل پورشه، مرسدس بنز و بی ام دبلیو به سبب مهندسی پیچیده‌ی خود توجه بسیاری از خریداران را به خود جلب کرده‌اند.

پیشرانه‌ی خودرو

با نصف توان و تعداد سیلندرهای موتور V8 M3 امروزی، موتور M10 بی‌ام‌و ۲۰۰۲ یکی از محبوب‌ترین موتورهای تاریخ باقی مانده است. این موتورهای چهار سیلندر خطی (I4) به بیش از ۱۰ مدل مختلف طراحی شدند و از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۸۸ در خودروهای مختلف این کمپانی آلمانی به استفاده رسیدند. موتورهای M10 با تولید بیش از ۳.۵ میلیون نسخه برای سه دهه، یک موفقیت تجاری بزرگ برای کمپانی BMW محسوب می‌شدند. این موتورها بعدها سر منشأ طراحی و ساخت موتورهای قدرتمند امروزی از جمله موتور BMW M12 شدند که در مسابقات فرمول یک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مدل ۱۹۷۴ بی‌ام‌و ۲۰۰۲ از دو موتور متفاوت این خانواده بهره می‌برد. موتور ۲.۰ لیتری M15 در مدل tii این خودرو استفاده شده و می‌تواند حداکثر توان ۹۷ کیلووات (۱۳۰ اسب‌بخار) را تولید کند؛ علاوه بر این، در مدل توربو از موتور تقویت‌شده‌ی M31 استفاده شده که با نسبت تراکم ۶.۹ به یک می‌تواند حداکثر توانی معادل ۱۲۵ کیلووات (۱۶۸ اسب‌بخار) را تولید کند. هر دوی این موتورها از سیستم سوخت‌رسانی مکانیکی کوگلفیشر «Kugelfischer» استفاده می‌کنند که مدتی بعد در خودروهایی مثل پورشه ۹۱۱ کاررا و بی‌ام‌و M1 از آن استفاده شد.

رانندگی خودرو

بی ام دبلیو ۲۰۰۲ در بخش هندلینگ (هدایت‌پذیری) هم برتری بی شک و تردید خود را حفظ کرده است. این خودرو چه در بخش جلو و چه در قسمت عقب از میله‌های ضد نوسان سفارشی بهره می‌برد که تکمیل‌کننده‌ی سیستم تعلیق ستونی مرسوم مک فرسون در جلو و سیستم تعلیق بازوی کشنده عقب هستند. کمپانی فرانسوی پژو هم از آرایش مشابهی در مدل ۵۰۴ خود استفاده می‌کند و تنها مدل سدانی است که در این کلاس قیمتی قابل رقابت با هندلینگ (هدایت‌پذیری) بی ام دبلیو بر روی سطوح ناهموار جاده‌ای است. وقتی در پیچ‌های تند بر روی سطوح هموار می‌چرخید، فرمان بی ام دبلیو ۲۰۰۲ به قدری نرم و راحت حرکت می‌کند که اصلاً متوجه تغییر زاویه‌ی خودرو نمی‌شوید.

جمع‌بندی

بی ام دبلیو ۲۰۰۲ عرضه شد تا آغازگر سبک و روند جدیدی در خودروهای سدان باشد و نگاه همگان را در صنعت خودروسازی نسبت به این خودروها تغییر دهد. طراحی ظاهری آن پس از گذشت سال‌ها همچنین جذابیت خود را حفظ کرده و نگاه هر کسی را به خود جذب می‌کند. عملکرد دوست‌داشتنی خودرو در کنار تکنولوژی‌های تازه‌ی آن زمان تجربه‌ی رانندگی با یک ۰۲ را منحصر به فرد می‌کرد. هیچ جای تعجبی از حضور این خودرو در خیابان‌ها بعد از گذشت چند دهه از تولید آن وجود ندارد. بی ام دبلیو ۲۰۰۲ با قدرت در صدر لیست خودروهای کلاسیک فراموش‌نشدنی قرار می‌گیرد و به نظر نمی‌رسد که هیچ خودروی دیگری حتی توانایی تهدید آن را داشته باشد.